تاثير بازتركيب وچگالي حاملين بار بر عملكرد سلول خورشيدي پليمري نانوساختار

The effect of recombination and density of charge carriers on Function of nanostructured polymer solar cells

در اين مقاله با استفاده از مدل هاي مختلف بازتركيب حاملين، اثرات پارامترهاي اساسي بر عملكرد سلول هاي خورشيدي آلي نامتجانس و همچنين انتقال بار مورد بررسي قرار گرفته است. براي شبيه سازي اين فرآيندها، دراين بخش بااستفاده ازحل خودسازگارمعادلات سوق-پخش ومعادله پواسون وهمچنين استفاده ازمدلهاي مختلف بازتركيب ازطريق روش اجزاءمحدود،پارامترهاي اساسي سلول هاي خورشيدي آلي توده اي باساختار P3HT:PCBM موردمطالعه قرارگرفته است. در بيشتر مدل ها و مطالعات نظري ارائه شده، ناحيه فعال در سلول هاي خورشيدي آلي را به صورت ذاتي فرض مي نمايند حال آنكه اين فرض براي مطالعه و بهينه سازي آنها داراي اشكالاتي مي باشدو مي بايست سهم آلاييده كردن پليمرها براي مطالعه بهتر، در نظر گرفته شود. ساختار مورد مطالعه در شكل 3 نشان داده شده است. اين ساختار شامل ناحيه فعال با ساختار توده اي P3HT:PCBM به ضخامت 100 نانومتر مي باشد.

In this paper, using different combinatorial models of carriers, the effects of basic parameters on the performance of heterogeneous organic solar cells as well as charge transfer are investigated. In order to simulate these processes, in this section, the basic parameters of P3HT: PCBM-structured organic solar cells have been studied by using the self-consistent solution of momentumdiffusion equations and Poisson equation, as well as using different recombination models by finite element method. In most of the proposed models and theoretical studies, the active region in organic solar cells is assumed to be inherent, while this assumption has drawbacks for studying and optimizing them, and the contribution of contaminating polymers should be considered for better study. To be taken. The studied structure is shown in Figure 3. This structure includes the active region with a mass structure of P3HT: PCBM with a thickness of 100 nm.