عنوان مقاله :
ارزيابي نقش مسكن در كيفيت زندگي شهروندان( نمونه موردي: منطقه 12كلانشهر تهران)
عنوان به زبان ديگر :
Assessing the role of housing in the quality of life of citizens (Case study: District 12 of Tehran metropolis)
پديد آورندگان :
خداخواه جدي، ساناز دانشگاه آزاداسلامي واحدتهران مركزي - دانشكده هنر و معماري - گروه معماري، تهران، ايران , قباديان، وحيد دانشگاه آزاداسلامي واحدتهران مركزي - دانشكده هنر و معماري - گروه معماري، تهران، ايران , تيزقلم زنوزي، سعيد دانشگاه آزاداسلامي واحدتهران مركزي - دانشكده هنر و معماري - گروه معماري، تهران، ايران
كليدواژه :
فضاهاي زيستي , كيفيت زندگي , مسكن , منطقه 12 تهران , عدالت اقتصادي
چكيده فارسي :
مسكن مناسب، جزو اولين نيازهاي بشر بوده است و كيفيت آن يكي از مؤلفه هاي مور نظر انسان در ساخت آن است. مسكن فاقد استاندارد جهت سكونت دائم، به طور مستقيم و غير مستقيم، پيامدهاي اجتماعي، آثار زيانآور رواني و نقض قوانين و مقررات را به همراه دارد. جرمخيزي جزو عوامل زيان باري است كه حاصل مساكن شلوغ يا منازل ويرانه و محله هاي داراي ميزان پايين استاندارد، است. اطلاعات برگرفته از پرسشنامه ها با روش هاي تجزيه و تحليل آماري آزمون هاي همبستگي اسپيرمن و رگرسيون در محيط نرم افزار SPSS بررسي شدند. جهت بررسي فرضيه تحقيق از تحليل رگرسيون چند متغيره استفاده شد. جامعه آماري ساكنين محلات منطقه 12 شهر تهران هستند. 5 شاخص عدالت اقتصادي، بهزيستي فردي، رضايت از دسترسي، كيفيت محيط و مسكن وارد الگو شدند. در بين شاخص هاي كيفيت زندگي، عدالت اقتصادي بيشترين تأثير را بر تغييرات كيفيت مسكن محلات منطقه 12 داشته است. متغير كيفيت مسكن در 12 محله آبشار، سنگلج، شهيد هرندي، فردوسي، قيام،كوثر، پامنار، امامزاده يحيي، ايران، بازار، بهارستان و تختي، داراي رابطه اي مستقيم با شدت به نسبت قوي با متغير كيفيت زندگي است. اين رابطه در تمام 12 محله ياد شده با ميزان معناداري محاسبه شده كمتر از 0.05 معنادار است و رابطه متغير كيفيت مسكن با متغير كيفيت زندگي در محله دروازه شميران با ميزان معناداري 0.0574 و بيش تر از 0.05، معنادار نيست. از بين ابعاد اقتصادي، اجتماعي و محيطي متغير كيفيت زندگي، دور بعد اقتصادي و محيطي با متغير كيفيت مسكن رابطه مستقيم داشتند؛ از بين ابعاد كالبدي، زيست محيطي، رفاه و آسايش و معيشت و اقتصاد در متغير كيفيت مسكن رابطه مثبت سه بعد كالبدي، زيست محيطي و رفاه و آسايش با متغير كيفيت زندگي ثابت شد.
اهداف پژوهش:
ارزيابي نقش مسكن در كيفيت زندگي و تجديد ساختار منطقه 12 به عنوان مركز تاريخي كلان شهر تهران.
استخراج شاخصهاي كيفيت زندگي شهري و تحليل عوامل كاهش دهنده كيفيت زندگي در منطقه 12 تهران.
سؤالات پژوهش:
نقش مسكن در كيفيت زندگي چيست؟
عوامل مؤثر در كيفيت زيستي و تجديد ساختار منطقه به عنوان مركز تاريخي كلان شهر تهران چيست؟
چكيده لاتين :
Housing and a suitable place to live have always been among the first human needs that try to increase the sense of satisfaction and improve the quality of life of people. Housing directly and indirectly has social consequences and harmful psychological effects. Data obtained from the questionnaires were analyzed by statistical analysis of Spearman correlation and regression tests in SPSS software. Multivariate regression analysis was used to investigate the research hypothesis. The statistical population is the neighborhoods of District 12 of Tehran and according to field studies, 383 sample volumes were randomly selected according to the Cochran's formula. The results show that out of 10 indicators of quality of life that have entered the regression test, 5 indicators of economic justice, personal well-being, satisfaction with access, quality of environment and housing have entered the model and explain 46% of the changes related to the dependent variable. This relationship is significant in all 12 mentioned neighborhoods with a calculated significance of less than 0.05 and the relationship between the quality of housing variable and the quality of life in Darvazeh Shemiran neighborhood with a significance of 0.0574 and more than 0.05 is not significant. Quality of life, next round Economic and environmental were directly related to the variable of housing quality; the positive relationship of three dimensions of physical, environmental and welfare and comfort with the variable of quality of life was established.
عنوان نشريه :
مطالعات هنر اسلامي