عنوان مقاله :
برآورد ميزان آسيبپذيري و تابآوري كاربريهاي شهري در شرايط بحران و تخليه اضطراري مورد: مدارس ناحيه دو آموزشي اصفهان
عنوان به زبان ديگر :
An Assessment of Vulnerability and Resilience of Urban Land Use in Crisis and Emergency Evacuation (A Case Study of Secondary Education District of Isfahan)
پديد آورندگان :
تقوايي، مسعود دانشگاه اصفهان - گروه جغرافيا و برنامهريزي شهري، ايران , جوزي خمسلويي، علي دانشگاه اصفهان - گروه جغرافيا و برنامهريزي شهري، ايران
كليدواژه :
آسيبپذيري , تاب آوري , بحران , مدارس , ناحيه دو آموزشي اصفهان
چكيده فارسي :
ارزيابي ميزان تابآوري كاربري هاي شهري و همچنين بررسي وضعيت آسيب پذيري آنها در بحرانهاي احتمالي در برنامه هاي مديريت بحران شهري بسيار برجسته بوده و ضرورتي خاص دارد. علاوه بر اين، در ميان كاربريهاي شهري، كاربري آموزشي به دليل اينكه مركز تجمع نيروهاي انساني بالقوه متخصص در آينده بوده و در اولويت اول امداد و نجات ميباشد، اهميتي فوقالعاده دارد. هدف از انجام اين پژوهش، بررسي ميزان آسيبپذيري در بحرانهاي احتمالي و همچنين بهره مندي مدارس ناحيه دو آموزشي كلانشهر اصفهان از شاخصهاي مديريتي تأثيرگذار در برنامهريزي بحران و عمليات تخليه اضطراري جمعيت است. جامعه آماري پژوهش، تمامي مدارس ناحيه دو آموزشي كلانشهر اصفهان است كه اين ناحيه در دو منطقه شهري سه و چهار قرار دارند. تعداد مدارس مورد نظر 142 مورد بود كه در پنج گروه ابتدايي، راهنمايي، دبيرستان، هنرستان و استثنايي مطالعه شدند. روش تحقيق در پژوهش حاضر، كاربردي، پيمايشي- تحليلي است. مدارس موجود در منطقه مورد مطالعه با به كارگيري دو گروه شاخص ويژه با عنوان شاخصهاي بنيادين و شاخصهاي مديريتي ارزيابي و بررسي شدهاند. شاخصهاي مذكور به صورت تركيبي و نوين بوده و ماحصلي از آخرين متدهاي كاربردي توسط پژوهشگران و مؤسسات تحقيقي در حوزه مديريت بحران است. نتايج بدست آمده نشان ميدهد كه مدارس ناحيه دو آموزشي اصفهان از لحاظ ساختارهاي بنيادين ضعيف بوده و ميزان تابآوري آنها در بحرانهاي احتمالي مانند زلزله اندك است. از سوي ديگر، وضعيت مديريت بحران در اين مدارس با استناد به امتيازات و درصدهاي بهرهمندي در شاخصهاي مديريتي نامطلوب بوده و به عبارت بهتر، اين مدارس در مديريت بحران و تخليه نيز به شدت ضعيف هستند. به طور كلي، وضعيت مدارس مورد مطالعه در حوادث احتمالي با در نظر گرفتن يكپارچه شاخصها (مجموع شاخصهاي بنيادين و مديريتي) نامناسب، آسيب پذير و بحراني بوده و نيازمند تقويت زيرساختها و رويكردهاي مديريتي است.
چكيده لاتين :
Assessment of resilience rate in urban land uses and survey of their vulnerability situation in probable disasters is very prominent and has a special necessity in urban crisis management plans. Moreover, among urban land uses, educational land use has a singular significance because of the concentration of potential human resources in the future and the priority of rescue. The aim of this study is an assessment of the vulnerability rate in probable crises and also the availability of main management indicators in crisis planning and emergency evacuation of the population in the second education district of Isfahan. The case of this study is all schools in the secondary education district of Isfahan which is located in the third and fourth urban districts. The 142 participants of the study were selected from among the primary, secondary, high school, technical, and centers of special needs. The research method in this study is applied and descriptive. The schools in the study area have been evaluated and reviewed using two special indicator groups: basic and management indicators. The indicators are combined and new and are the latest ones in applied methods used by researchers and research institutes in the field of crisis management. The results show that schools in the secondary education district of Isfahan are weak in terms of fundamental structures and their resilience in probable crises such as earthquakes. On the other hand, the crisis management situation in these schools is undesirable based on their advantages. Therefore, these schools are extremely weak in crisis management and evacuation. In general, the situation of the schools studied in probable events is considered unsuitable, vulnerable, and critical, taking into account integrated indicators and requires strengthening of infrastructure and management approaches.
