عنوان مقاله :
بررسي اهميت مؤلفه‌هاي كالبدي معماري در گونه‌هاي مجتمع مسكوني (پراكنده، نواري، متمركز) بر روي استرس و افسردگي (نمونه موردي: 9 مجتمع مسكوني در تهران بعد از انقلاب)
عنوان به زبان ديگر :
Investigating the Importance of Physical Components of Architecture in the Types of Scattered, Strip, and Concentrated Residential Complexes on Stress and Depression (A Case Study of Nine Residential Complexes in Tehran after the Revolution)
پديد آورندگان :
نعيمي فروتني نژاد، فريسا دانشگاه آزاد اسلامي واحد قزوين - دانشكده معماري و شهرسازي - گروه معماري، قزوين، ايران , رهبري منش، كمال دانشگاه آزاد اسلامي واحد قزوين - دانشكده معماري و شهرسازي - گروه معماري، قزوين، ايران , البرزي، فريبا دانشگاه آزاد اسلامي واحد قزوين - دانشكده معماري و شهرسازي - گروه معماري، قزوين، ايران , خوانساري، شيدا دانشگاه آزاد اسلامي واحد قزوين - دانشكده معماري و شهرسازي - گروه معماري، قزوين، ايران
كليدواژه :
مؤلفه‌هاي كالبدي مجتمع مسكوني , مجتمع مسكوني پراكنده , متمركز , افسردگي , تهران
چكيده فارسي :
هم‌زمان با رشد سريع مجتمع‌هاي مسكوني و توسعه كالبدي آن‌ها گاهي شاهد افول كيفيات محيطي فضاهاي مسكوني هستيم كه خود باعث بروز بحران‌هاي مختلفي در زندگي شده است. امروزه معضلات آپارتمان‌نشيني طيف وسيعي از ناراحتي‌هاي رواني چون: استرس، اضطراب، افسردگي را شامل مي‌شوند. هدف از اين پژوهش بررسي تفاوت مؤلفه‌هاي كالبدي معماري در كاهش افسردگي و اضطراب در مجتمع‌هاي مسكوني پراكنده، نواري و متمركز بود. جامعه آماري اين پژوهش 3400 نفر از ساكنان 9 مجتمع مسكوني در شهر تهران بودند. نمونه‌گيري از نوع تصادفي ساده و با استفاده از جدول مورگان به تعداد 340 نفر انجام شد. جهت ارزيابي اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته (مؤلفه‌هاي كالبدي معماري در سلامت روان) كه روايي آن توسط 20 نفر از اساتيد و كارشناسان حوزه معماري انجام شد و داراي پايايي 0.809 و پرسشنامه اضطراب موقعيتي- خصيصه‌اي با پايايي 0.90 و پرسشنامه بك با پايايي 0.93 جهت ارزيابي افسردگي استفاده شد. جهت تحليل داده‌هاي پژوهش از آزمون‌هاي همبستگي پيرسون و رگرسيون در نرم‌افزار اس.پي.اس.اس نسخه 25 استفاده شده است. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه همه مؤلفه‌هاي كالبدي بين گونه‌هاي مختلف مجتمع مسكوني پراكنده، نواري، متمركز و استرس و افسردگي همبستگي وجود دارد. همچنين تحليل نتايج پژوهش مشخص مي‌كند كه همه مؤلفه‌هاي كالبدي مجتمع مسكوني در مجتمع‌هاي پراكنده بيشتر مي‌تواند در كاهش استرس با ضريب همبستگي 784/0، ضريب رگرسيوني بتا0.550- و در كاهش افسردگي با ضريب همبستگي 776/0، ضريب رگرسيوني بتا 0.574- به نسبت نواري و متمركز مؤثر باشند.
چكيده لاتين :
With the rapid growth of residential complexes and their physical development, we sometimes see the environmental quality of residential spaces deteriorating, leading to various life crises. Housing problems today include a wide range of mental disorders such as stress, anxiety, and depression. The purpose of this study was to investigate the differences between physical components of architecture in reducing depression and anxiety in dispersed, striped and centralized residential complexes. The statistical population of this study was 3400 residents of 9 residential complexes in Tehran. Simple random sampling was performed using the Morgan table with 340 participants. To analyze the data related to ‘depression’, a researcher-made questionnaire, physical components of architecture in mental health, was validated by 20 architects and experts in the field with a reliability index of 0.809 and a situation-trait anxiety questionnaire with a reliability index of 0.90, and a Beck questionnaire with a reliability of 0.93. Also, Pearson correlation and regression tests were used to analyze the data. The findings show a significant correlation between different types of dispersed, striped, concentrated, and stressed residential complexes and depression. Also, the analysis of the results showed that all physical components of residential complexes in dispersed complexes can be more effective in reducing stress with a correlation coefficient of 0.784, the beta regression coefficient of -0.550, and depression reduction with a correlation coefficient of 0.776, the beta regression coefficient of -0.574. The ratio of band and concentratin was also proved to be effective.
