كليدواژه :
هرمز , روحيه اقتصادي , روزي‌خوري , انباشت
چكيده فارسي :
سه‌پاها، موتورهاي سه‌چرخي هستند كه بيشتر جاشوها، طبقات فرودست و جوان‌هاي هرمز در فصل گردشگري از آن درآمد كسب مي‌كنند. در ابتدا آنچه از روحيه اقتصادي راننده‌هاي سه‌پا مشهود بود، رفع نيازهاي پايه، گذران عمر با حداقل كار و درآمدهاي روزانه بود. پرسش اصلي اين بود كه چگونه چنين روحيه‌اي، كه در مقاله با عنوان روزي‌خوري بيان شده است، ممكن شده، تداوم يافته و در ساختار اجتماعي هرمز جاي گرفته است. در اين پژوهش طي سفرها به هرمز و با استفاده از فنون كلاسيك مردم‌نگاري مانند مصاحبه‌هاي عميق، فيش‌برداري، استخراج داده‌هاي اقتصادي و غيره، نخست شرايط پايداري اقتصادي، فني و زيرساختي، و اجتماعيِ سه‌پاها استخراج و سپس نشان داده شد كه روحيه روزي‌خوري در همزيستي با روحيه انباشت و تكاپوي سرمايه حضور داشته و دارد و در حال تبديل به كار مزدي است. همچنين شبكه قدرت خانوادگي در ارتباط با نهادهاي دولتي و خصوصي در هرمز، نسبت طبقات اجتماعي هرمز را با ميزان و آهنگ انباشت به خوبي نشان مي‌دهد.
چكيده لاتين :
During the closed fishing season, lower-class young men of Hormoz island subsist on the Three- Legged; the cargo tricycles, used as touristic Tuk Tuks. At first sight, it seemed that Sepa drivers work only for the satisfaction of survival requirements with a daily income, just like fishing. The main question was then how could such an economic habitus, conceptualized here as Daily-Bread Receiving [consuming what has been earned daily], endured through time and socially accommodated. First, I tried to study the economic, infrastructural, and social sustainability of Three- Legged. Furthermore, I showed how the habitus of Daily-Bread Receiving coexisted the accumulative disposition of wealth and transformed into the capitalistic class conflicts. The family network of power with its close ties to the public and private institutions, demonstrates clearly the relationship between social classes and the amount and frequency of accumulation. For this, I used classical ethnography research methods such as observation, deep interviewing, participating and interpretations.
