عنوان مقاله :
شناسايي مولكولي ژنهاي آمينوگليكوزيد استيل ترانسفراز در اشرشياكلي هاي جدا شده از عفونتهاي ادراري بيماران سرپايي مراجعه كننده به بيمارستان اميرالمومنين (ع) زابل 1400-1398
پديد آورندگان :
يزدانپور ، زهرا دانشگاه علوم پزشكي زابل - دانشكده پزشكي - گروه ميكروب شناسي , واعظ ، حميد دانشگاه علوم پزشكي زابل - دانشكده پزشكي - گروه ميكروب شناسي
كليدواژه :
اشريشياكلي , عفونت ادراري , آمينوگليكوزيد , مقاومت آنتي بيوتيكي
چكيده فارسي :
مقدمه: عفونتهاي ادراري يكي از شايعترين عفونتهايي مي باشد كه موجب مراجعه بيماران به بيمارستانها مي شود. اشريشياكلي از عوامل اصلي ايجاد كننده عفونتهاي ادراري مي باشد. شيوع مقاومت به آنتي بيوتيكهاي آمينوگليكوزيدي از نگراني هاي سيستم هاي بهداشتيدرماني در سرتاسر جهان مي باشد. هدف از اين مطالعه شناسايي الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي و شيوع ژنهاي آمينوگليكوزيد استيل ترانسفراز در اشريشياكليهاي جدا شده از عفونتهاي ادراري بيماران سرپايي مراجعه كننده به بيمارستان اميرالمومنين (ع) زابل بود. مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفيمقطعي در فاصله زماني مهر 1398 لغايت فروردين 1400 در مجموع 110 جدايه اشريشياكلي، از بيماران مراجعه كننده به بيمارستان اميرالمومنين (ع) زابل جمع آوري شد. پس از تعيين هويت، الگوي مقاومت آنتي بيوتيكي با استفاده از روش كربي بائر و مطابق با دستورالعملهاي موسسه استاندارد آزمايشگاهي و باليني تعيين شد. شيوع ژنهاي مقاومت آمينوگليكوزيدي aac(3)Ia، aac(2)Ia و aac(6)Iaبا استفاده از واكنش زنجيره اي پليمراز (PCR) مورد ارزيابي قرار گرفت. يافته ها: در اين مطالعه بيشترين حساسيت آنتي بيوتيكي جدايههاي مورد بررسي نسبت به مروپنم و جنتامايسين ديده شد، به طوري كه 91درصد جدايهها به اين آنتي بيوتيكها حساس بودند. همچنين بيشترين مقاومت نسبت به آنتي بيوتيك هاي سفالوتين و آمپي سيلين ديده شد بطوري كه به ترتيب 60 و 90 درصد جدايه ها مقاوم بودند. هشت جدايه (7درصد) حامل ژن aac(3)Ia و 5 جدايه (4.5 درصد) حامل ژن aac(6)Ia بودند. بحث و نتيجه گيري: با توجه به بالا بودن ميزان مقاومت در برابر برخي از آنتي بيوتيكها مانند آمپي سيلين و سفالوتين تجويز آنها بايد محدود شود. براساس يافتههاي اين مطالعه مقاومت دربرابر آمينوگليكوزيدها و شيوع ژنهاي آمينوگليكوزيد استيل ترانسفراز بالا نيست ولي پايش دائمي باكتري هاي حامل ژنهاي مقاومت آمينوگليكوزيدي جهت پيشگيري از گسترش عفونتهاي مقاوم به درمان ضروري است.