بازنمايي فرآيند نمود باور به خدا و روز قيامت در تاب آوري زلزله زدگان: يك مطالعه كيفي

به دليل افزايش بلاياي طبيعي و آثار آن بر افراد، تأكيد بر نقش عوامل معنوي در مواجهه با آنها افزايش يافته است؛ ولي هنوز پژوهش‎ها به روشني به تبيين اين عوامل نپرداخته‎اند. پژوهش حاضر با هدف بازنمايي فرآيند نمود باور به خدا و روز قيامت در تاب‎آوري زلزله‎زدگان سرپل‎ذهاب انجام شد. رويكرد اين پژوهش كيفي و از نوع داده بنياد بود. بدين‎منظور 27 نفر از زلزله‎زدگان كرمانشاه به روش نمونه‎گيري هدفمند و با استفاده از مصاحبه عميق مورد مطالعه قرار گرفتند. داده‎ها پس از جمع‎آوري، ثبت و كدگذاري در قالب مقوله‎هاي اصلي دسته‎بندي و از راه فنون كدگذاري اشتراوس و كوربين، كدگذاري باز، كدگذاري محوري و كدگذاري گزينشي تحليل شدند. براساس نتايج به‎دست آمده، باور به خدا و روز قيامت به عنوان مقوله هسته‎اي انتخاب شد. شرايط علّي عبارت از معرفت و توكل به خدا، اعتقاد به قضا و قدر الهي و اجراي عدالت بود. اتحاد و انسجام به عنوان شرايط زمينه‎اي و انجام فعاليت‎هاي مذهبي به عنوان شرايط واسطه‎اي انتخاب شد. راهبردهاي مورد استفاده زلزله‎زدگان براي مقابله با زلزله و پيامدهاي آن عبارت بود از: نوع‎دوستي و الگوگيري؛ درنهايت پذيرش و نگاه به زندگي به عنوان وسيله نه هدف به عنوان پيامد اين الگو معرفي شد. اين مطالعه تصويري روشن از فرايندها، پاسخ‎ها و بهبودي پس از بلايا ارائه كرد. يافته‎هاي اين پژوهش مي‎تواند به ايجاد پاسخ‎هاي مؤثر و سريع در بازماندگان بلايا كمك كند.