مقايسه‌اي ادراك ديداري-فضايي حافظه كاري بين دانش‌آموزان دچار اختلال يادگيري خاص و دانش‌آموزان عادي

زمينه و هدف: توانايي ديداري-فضايي فرايندي پيچيده و شامل بخش‌هاي متعدد در ارتباط با يكديگر است كه با رشد حافظه كاري توسعه مي‌يابد. اين فرايندها توسط دانش‌آموزان دچار اختلال يادگيري به‌گونه‌اي متفاوت از دانش‌آموزان عادي انجام مي‌شود. تفاوت در توانايي ديداري-فضايي با پيشرفت ضعيف در توانايي تحصيلي همراه است. اين پژوهش با هدف بررسي مقايسه‌اي ادراك ديداري-فضايي حافظه كاري بين دانش‌آموزان عادي و دانش‌آموزان دچار اختلال يادگيري خاص اجرا شد.مواد و روش‌ها: روش پژوهش عِلّيمقايسه‌اي بود. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل همه دانش‌آموزان دختر و پسر مقطع دبستان سنين 1210 سال با اختلال رياضي، نارساخوان و عادي شهرستان خوي بود. نمونه پژوهش حاضر شامل تعداد نود نفر دانش‌آموز مقطع ابتدايي بود كه سي نفر دچار اختلال رياضي، سي نفر نارساخوان و سي نفر ديگر عادي بودند. دانش‌آموزان دچار اختلال يادگيري از طريق نمونه‌گيري در دسترس و دانش‌آموزان عادي با استفاده از روش تصادفي خوشه‌اي انتخاب شدند. به‌ منظور تشخيص و ارزيابي اختلال رياضي آزمون كيمت و براي تشخيص نارساخواني چك‌ليست نشانگان اجرا ‌شد. به ‌منظور اندازه‌گيري حافظه كاري ادراك ديداري-فضايي نيز از نرم‌افزار كرسي بلاك استفاده شد. جهت تحليل داده‌ها از آزمون آماري تحليل واريانس يك‌سويه استفاده شد.يافته‌ها: نتايج نشان داد تفاوت بين دانش‌آموزان عادي، نارساخوان و اختلال رياضي در توانايي ديداري-فضايي معنا‌دار است (10/11=F) و ( P 0/001)، اما بين دانش‌آموزان اختلال رياضي و نارساخوان در ادراك ديداري-فضايي حافظه كاري تفاوتي مشاهده نشد (0/34 P).نتيجه‌گيري: دانش‌آموزان دچار اختلال رياضي و نارساخوان در ادراك ديداري-فضايي حافظه كاري، عملكرد ضعيفي نسبت به دانش‌آموزان عادي داشتند.