الگوي شناسايي مجرمين با استفاده از ادله بيولوژيكي

زمينه و هدف: شناسايي مجرم از مهمترين راهبردهاي پيشگيري از جرم است به همين خاطر جرم‌شناسان از ابزارهاي زيادي براي پيشگيري از جرم استفاده مي‌كنند كه دلايل بيولوژيكي از مهمترين آنهاست. بنابراين پژوهش حاضر با هدف طراحي الگوي شناسائي مجرمان بر اساس ادلۀ بيولوژيكي انجام شده است. روش: پژوهش حاضر از نظر نوع و روش توصيفي- تحليلي و از نظر هدف و ماهيت كاربردي و از نظر جمع آوري اطلاعات، اسنادي- پيمايشي و با استفاده از رويكردهاي كمي به صورت ميداني طراحي و اجرا شد. پرسشنامه كمي به تعداد 217 نفر شامل مديران عالي ناجا و همچنين قضات دادگاه و پزشكان قانوني است. روائي پرسشنامه توسط صاحبنظران تاييد و پايايي آن با محاسبه ضريب آلفاي كرونباخ 70% بدست آمد. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از روش‌هاي آماري توصيفي و آمار استنباطي استفاده شد. يافته‌ها و نتايج: يافته‌هاي اين پژوهش نشان داد كه بعد قوانين و مقررات با ضريب (341/0)، بعد اطلاعات و فناوري با ضريب (531/0)، بعد مديريت با ضريب (475/0) و بعد فني با ضريب (674/0) همبستگي بالايي با الگوي شناسايي مجرمين بر اساس ادلۀ بيولوژيكي دارند. بر اساس نتايج، پاسخگويان مؤثرترين بعد در شناسايي مجرمين را بعد فني با ميانگين 53/4 از 5 (نمره 6/90 از 100) و در مقابل كم اثرترين بعد را بعد مديريت با ميانگين 26/4 از 5 (نمره 2/85 از 100)، ميانه 4/4 و انحراف معيار 6/0 اظهار داشته‌اند. همچنين ميزان تأثير مجموعه ابعاد( مديريتي، فني، اطلاعاتي و قانوني)، 41/4 از 5 (2/88 از 100) با ميانه 5/4 و انحراف معيار 4/0 تعيين گرديد. كه حاكي از تاييد ارتباط بين همه شاخص‌ها با مولفه‌هاي مربوطه است.