ارزيابي وضعيت سلامت جنگل در يك توده دست ‌نخورده طبيعي راش آميخته با استفاده از شاخص‌هاي زادآوري و خشك‌دار (مطالعه مودي: حوزه آبخيز ماسوله)

پايش سلامت جنگل براي ارزيابي وضعيت در حال تغيير منابع جنگلي و ايجاد آگاهي از سلامت جنگل ضروري است. اين پژوهش جهت پايش سلامت جنگل با استفاده از دو شاخص زادآوري و خشك‌دار در حوزه آبخيز ماسوله، استان گيلان انجام شد. به منظور جمع‌آوري داده‌ها در منطقه‌ي مطالعه با استفاده از روش پايش سلامت جنگل، 20 قطعه نمونه به صورت خوشه‌اي در دو دامنه ارتفاعي مختلف از سطح دريا در نظر گرفته شد. در هر خوشه وضعيت زادآوري‌ گونه‌ها بر اساس كيفيت نهال‌ها و تقسيم آنها در دو گروه سالم و ناسالم، تعيين شد. ويژگي‌هاي خشك‌دارها شامل قطر و مشخصات كيفي (نوع گونه، درجه پوسيدگي) اندازه‌گيري و ثبت شد. در منطقه مطالعه 80 درصد از نهال‌ها سالم و 20 درصد ناسالم بودند. نتايج تجزيه واريانس تعداد زادآوري در هكتار در طبقات ارتفاعي نشان داد كه بين تعداد نهال‌هاي سالم و نهال‌هاي ناسالم در طبقه‌هاي ارتفاعي مورد مطالعه، اختلاف معني‌دار وجود دارد. بر اساس نتايج مطالعه حجم كل خشك‌دارها 44 مترمكعب‌ در هكتار مي‌باشد كه حجم خشك‌دارهاي افتاده و سرپا به ترتيب 34 و 10 مترمكعب در هكتار است. آناليز واريانس صورت گرفته نشان داد بين حجم خشك‌دارها در هكتار در دو طبقه ارتفاعي در منطقه مورد مطالعه، اختلاف معني‌داري وجود ندارد. اما در مورد تعداد در هكتار خشك‌دارهاي مختلف در اين طبقات ارتفاعي اختلاف معني‌داري وجود دارد. بررسي كيفيت خشك‌دارها (افتاده و سرپا) نشان داد بيشترين درصد خشك‌دارها متعلق به طبقه پوسيدگي يك (81 درصد) است. بيشترين فراواني خشك‌دارها نيز در طبقه قطري كمتر از 30 سانتي‌متر مشاهده شد.