جنبش آلاش و تكوين قزاقستان؛ در تكاپوي گذار از جامعۀ ايلي به دولت-ملت (1917-1920)

The Alash Movement and the Emergence of Kazakhstan, an Effort for Transition from a Nomadic Society to a Nation-state (1917-1920)

جنبش آلاش در اوايل سدۀ بيستم ميلادي توسط گروهي از روشنفكران قزاق در مستملكات آسيايي امپراتوري روسيه شكل گرفت، در پي تحولات سال 1917 هيئتي سياسي يافت و حكومت «آلاش­اوردا» از دل آن زاده شد. حاكميت روس‌ها به‌خصوص سياست آنان در تصاحب اراضي و اسكان مهاجران، قزاق‌ها را با مسائل تازه‌اي مواجه ساخت. روشنفكران به ‌عنوان نيروي نوين سياسي-فرهنگي كوشيدند در برهۀ انقلاب 1905 و جنگ جهاني اول به سخنگوي مطالبات قزاق‌ها تبديل شوند. با بروز انقلاب‌هاي فوريه و اكتبر 1917، روشنفكران قزاق با فرصت‌ها و چالش‌هاي پيش‌بيني‌نشده‌اي روبه‌رو شدند و كوشيدند در فترت پيش‌آمده، رهبري سياسي قزاق‌ها و پي‌ريزي يك دولت-ملت مدرن را برعهده گيرند. حكومت آلاش‌ -گرفتار ميان طرف‌هاي درگير در جنگ داخلي روسيه- مي‌بايست بر مجموعه‌اي از مشكلات داخلي و رقابت‌هاي دروني فائق آيد و در ‌عين‌ حال، امكان بهره‌مندي از حمايت خارجي را نداشت. آلاش‌اوردا سرانجام در سال 1920 تسليم بلشويك‌ها شد. با‌ وجود اين‌، بازخواني ميراث سياسي و فكري آن در قزاقستان پس از استقلال همچنان ادامه دارد.

The Alash movement was formed in the early 20th century by a group of Kazakh intellectuals in the Asian territories of the Russian Empire, after the 1917 revolutions, it found a political body, and then the "Alash Orda" government was born from it. The rule of the Russians, especially their land policy and settling immigrants, brought new problems to the Kazakhs. Intelligentsia, as a new political-cultural factor, tried to become the representative of Kazakhs' public demands during the revolution of 1905 and the First World War. After the February and October revolutions of 1917, Kazakh intelligentsia faced unexpected opportunities and challenges and tried to assume the political leadership of Kazakhs and the foundation of a modern nation-state. The Alash Orda was caught between the forces involved in the Russian civil war and had to overcome a series of internal problems and internal rivalries. On the other hand, Kazakh leaders were unable to benefit from the support of foreign powers. The Alash Orda finally surrendered to the Bolsheviks in 1920. Nevertheless, the rereading of their political and intellectual legacy continues in post-independence Kazakhstan.