بررسي ويژگي هاي روانسنجي پرسشنامه نگرش نسبت به دانش پژوهي آموزشي در برنامه‌ هاي توانمندسازي از ديدگاه اعضاي هيئت علمي

مقدمه: در مطالعه حاضر، بررسي ويژگي‌هاي روان‌سنجي ابزار سنجش نگرش نسبت به دانش ‌پژوهي آموزشي از ديدگاه اعضاي هيأت علمي در برنامه ‌هاي توانمندسازي با محوريت منتورينگ انجام شده است. روش كار: مطالعه‌ حاضر توصيفي تحليلي از نوع مقطعي در دانشگاه علوم پزشكي شهيد صدوقي يزد انجام شده است. جهت بررسي روايي محتوايي و صوري نسخه‌ فارسي پرسش‌نامه Jackson و همكاران (2005) از تكنيك Delphi استفاده شد. تحليل عاملي اكتشافي پرسشنامه براي اولين بار انجام شده است. انسجام دروني با استفاده از آلفاي كرونباخ و تكرارپذيري با استفاده از (Intraclass correlation coefficient) ICC محاسبه گرديد. نتايج: روايي صوري و محتوايي ابزارهاي مورد استفاده تأييد شد. نتايج حاصل از محاسبه‌ي نسبت روايي محتوا نشان داد كه همه‌ گويه‌هاي پرسش‌نامه بر اساس جدول لاوشه (Lawshe)، در اين شاخص، مقادير بالاتر از 0.49 كسب كردند. بر اساس تحليل عاملي اكتشافي، سازه‌ هاي پرسشنامه »خودكارآمدي « و »انگيزه ‌مندي « گزارش شد. در اين مطالعه، اعتبار پرسشنامه در محيط بررسي با انسجام دروني آلفاي كرونباخ برابر با 0.93 و ثبات 0.89 =ICC تأييد شد. نتيجه گيري: با توجه به تأييد اعتبار پرسشنامه در محيط مورد بررسي، مي ‌توان در مطالعات مرتبط با ارزيابي برنامه‌ هاي آموزشي حمايتي توانمندسازي اعضاي هيأت علمي از اين پرسشنامه استفاده كرد. در مطالعه‌ي حاضر، دو عامل خودكارآمدي و انگيزه‌مندي تعيين شد كه به اهميت انگيزه‌ي اعضاي هيأت علمي به عنوان عامل محرك آن ‌ها براي شروع و ادامه‌ طرح ‌‌هاي دانش ‌پژوهي آموزشي اشاره دارد. همچنين عامل خودكارآمدي به افزايش باور افراد براي توانايي انجام پروژه ‌هاي دانش ‌پژوهي آموزشي مي ‌پردازد.