تأثير آموزش هوش معنوي بر بحران هويت دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه اول شهر قم

هدف از پژوهش حاضر تعيين اثربخشي آموزش هوش‌معنوي بر بحران هويت دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه اول شهر قم بوده است. روش تحقيق از نوع شبه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه‌آماري اين پژوهش شامل تمامي دانش آموزان دختر دوره متوسطه اول شهر قم در سال 1399ـ1398بود. با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌‌‌‌‌اي چندمرحله‌اي 60 دانش‌آموز انتخاب و به‌طور تصادفي در گروه‌هاي آزمايش و كنترل جايگزين شدند. براي جمع‌آوري اطلاعات پرسش‌نامه‌‌ي «بحران هويت احمدي (1376)»، مورداستفاده قرار گرفت. گروه آزمايش طي 10 جلسه‌‌ي 90 دقيقه‌اي تحت آموزش بسته‌‌ي هوش‌معنوي كينگ (2008) قرار گرفتند. تحليل داده‌ها با روش تحليل كواريانس انجام شد. يافته‌ها نشان داد كه تفاوت گروه كنترل و آزمايش با توجه به تأثير هوش معنوي بر متغير وابسته (كاهش بحران هويت)، معنادار است و آموزش هوش معنوي باعث كاهش بحران هويت مي‌شود. براساس نتايج پيشنهاد مي‌شود مشاوران و مربيان به‌منظور كاهش بحران هويت در نوجوانان برنامه‌هايي براي آموزش و رشد هوش معنوي در آن‌ها در نظر بگيرند.