هويت قومي در بستر تحولات مدرن و سياست‌‌هاي هويتي دوره پهلوي دوم در شهر اهواز

هويت قومي مانند هر پديده‌ي‌‌ اجتماعي، امري ايستا نيست و هم‌‌سو با تحولات اجتماعي وضعيت‌‌هاي متفاوتي را تجربه مي‌‌كند. شهر اهواز از دوره‌ي پهلوي دوم به دلايل متعددي ازجمله اكتشاف نفت، موقعيت ويژه‌‌اي پيدا كرده است و ساخت فرهنگياجتماعي آن دچار تغيير شده است. بر اين اساس پژوهش پيش‌‌‌رو در پي پاسخگويي به اين پرسش است كه هويت قومي در اين دوره‌ي پرتحول به چه سمت‌‌وسويي رفته است؟ در حقيقت هويت قومي بختياري‌ها و عرب‌ها تقويت‌شده و يا نقش آن در هويت بخشي به اين دو گروه كم‌‌تر شده است؟ براي پاسخگويي به اين سؤالات از تكنيك مصاحبه‌ي كيفي نيمه‌‌ ساختاريافته جهت مصاحبه با كساني كه در دوره پهلوي دوم در اين شهر زندگي كرده‌‌اند، استفاده شده است. داده‌‌ها از طريق روش تحليل مضمون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته‌‌اند كه بر اين اساس چهار مضمون اوليه رشد تعاملات بين قومي، تضعيف فرهنگ قومي، ناآگاهي قومي و سياست يكسان‌‌سازي هويتي حكومت پهلوي؛ و مضموني محوري با عنوان هويت قومي در مسير ادغام استخراج شده است. نتايج نشان مي‌‌دهد كه هويت قومي در آن برهه‌ي تاريخي تضعيف شده و هويت‌‌هاي جديدي در حال جايگزيني با آن بوده‌‌اند