بررسي ژئوشيميايي سازند سرگلو با سن ژوراسيك مياني از ديدگاه كاني‎‍شناسي اوليه و دماي ديرينه در ناحيۀ لرستان

سازند كربناتۀ سرگلو (ژوراسيك مياني) در ناحيۀ لرستان، عمدتاً از شيل‌هاي آهكي سياه‌رنگ و سنگ آهك‌هاي نازك تا متوسط لايۀ غني از مواد آلي تشكيل شده است. تلفيق اطلاعات حاصل از ترسيم نمودارهاي دوتايي عناصر فرعي و ايزوتوپ‌هاي پايدار مانند Na-Mn، Sr-Na، Sr/Na-Mn، مطالعات پتروگرافي، ميكروسكوپ الكتروني و CL نشان‌دهندۀ تركيب اوليۀ كلسيت با منيزيم پايين براي رسوبات سازند سرگلو است. عمق بالاي ته‌نشيني سازند سرگلو در بخش‌هاي رمپ بيروني و كف حوضه، با تشكيل و حفظ كربنات‌هاي با تركيب كلسيت كم‌منيزيم منطبق است. ترسيم نمودارهاي دوتايي 1000Sr/Ca-Mn و δ18O-Mn، وجود پيريت‌هاي خوشه‌اي، كوبيك، مواد آلي فراوان و سيمان دروغين پركنندۀ دوكفه‌اي‌ها درمجموع نشان‌دهندۀ حاكميت شرايط احيايي تا كم‌اكسيژن در بستر رسوبي حوضۀ سرگلو و اثر نسبي دياژنز اوليۀ دريايي و تدفيني در يك سيستم بسته تا نيمه‌بسته است. تمركز نسبتاً بالاي Mn در نمونه‌هاي مطالعه‌شده، وجود اين شرايط احيايي را تأييد مي‌كند؛ به‌طوري كه در اين شرايط، ورود منگنز به تركيب كربنات تسهيل مي‌شود. دماي آب ديرينه در زمان ته‌نشست رسوبات سازند سرگلو با استفاده از ايزوتوپ اكسيژن، حدود 27 درجۀ سانتيگراد تعيين شده است. شرايط گلخانه‌اي غالب در زمان ژوراسيك مياني، در ثبت چنين دمايي مؤثر بوده است كه موجب ايجاد چينه‎‍بندي در آب درياي حوضۀ رسوبي سرگلو و درنتيجه مانع از گردش آب مناسب، ايجاد تهويۀ ضعيف و ايجاد شرايط احيايي غالب در بستر حوضۀ رسوبي شده است.