ميزان به‌كارگيري برنامه‌هاي كاربردي سلامت همراه، توسط پرستاران براي اهداف حرفه‌اي در دوران همه‌گيري كوويد-19

زمينه و هدف: بخش عمده نيروي انساني نظام سلامت را كاركنان پرستاري تشكيل داده‌اند. به‌كارگيري فناوري‌هاي ديجيتال از جمله برنامه‌هاي كاربردي سلامت همراه، در ارتقاي سطح كيفيت مراقبت‌هاي سلامت ارايه شده توسط كاركنان پرستاري مهم و تأثيرگذار است. برهمين اساس هدف اصلي اين مطالعه تعيين ميزان به‌كارگيري برنامه‌هاي كاربردي سلامت همراه، توسط پرستاران براي اهداف حرفه‌اي در دوران همه‌گيري كوويد19بوده است. روش بررسي: اين مطالعه از نوع كاربردي است كه به روش توصيفي مقطعي در سال ۱۴۰۰ انجام گرفته است. جامعه پژوهش پرستاران چهار بيمارستان‌ دولتي شهر اصفهان بودند. روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه اي يك مرحله اي بود. ابزار گردآوري داده‌ها، پرسشنامه بود كه روايي و پايايي آن بررسي گرديد. تحليل داده‌ها با استفاده از آمارهاي توصيفيتحليلي در نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۶ انجام يافته است. يافته‌ها: داده‌هاي ۹۳ پرسشنامه مورد‌ بررسي قرار گرفت. 44/63% از پرستاران، همراه با دليل پاسخ دادند كه از اين برنامه‌هاي كاربردي استفاده نمي‌كنند. نتايج اين مطالعه نشان داد كه استفاده از برنامه‌هاي كاربردي در بين پرستاران رايج ‌نيست، همچنين آنان نياز به آموزش جهت استفاده از اين برنامه‌ها دارند. پرستاران نگراني‌هايي در مورد كيفيت برنامه‌هاي كاربردي داشتند. پرستاران معتقد بودند كه استفاده از برنامه كاربردي در انجام وظايف پرستاري در دوران كوويد19 كمك‌كننده خواهد بود. نتيجه‌گيري: براساس نتايج اين مطالعه، برنامه‌ريزي جهت توسعه برنامه‌هاي كاربردي متناسب با نياز پرستاران، آموزش پرستاران در راستاي استفاده و توصيه به‌كارگيري اين برنامه‌ها در محيط‌هاي باليني توصيه مي‌شود. همچنين، نياز است تا ابزارها و كارگروه‌هاي تخصصي ارزيابي براي بازبيني و ارايه گزارش در مورد كيفيت برنامه‌هاي كاربردي حوزه سلامت فراهم و اجرا شود.