تأثير استفاده از راهبردهاي ارتباط تقويتي و جايگزين بر كيفيت ارتباط پرستاران با بيماران داراي لوله تراشه در بخش مراقبت ويژه جراحي قلب

زمينه و هدف: نيازهاي فيزيولوژيكي و رواني بيماران بخش مراقبت ويژه (ICU) به دليل عدم برقراري ارتباط مؤثر برآورده نمي‌شود. به منظور تسهيل ارتباط، پرستاران مي‌توانند از راهبردهاي ارتباطي تقويتي و جايگزيني استفاده كنند. اين مطالعه با هدف تعيين تأثير استفاده از اين راهبردها بر كيفيت ارتباط پرستاران با بيماران داراي لوله تراشه در بخش‌هاي مراقبت ويژه جراحي قلب انجام گرفته است. روش بررسي: در اين مطالعه مداخله‌اي نيمه تجربي با طراحي قبل و بعد از مداخله كه در سال 1397 در بيمارستان الزهرا (س) شيراز انجام گرفت. تعداد 70 بيمار (35 نفر در هر مرحله) كه پس از عمل جراحي قلب، به دليل داشتن لوله تراشه قادر به برقراري ارتباط كلامي نبودند، به صورت نمونه‌گيري در دسترس و تعداد 10 پرستار شاغل در ICU جراحي قلب نيز به صورت تصادفي ساده انتخاب شدند. در مرحله پيش از مداخله، پرستاران با روش‌هاي معمول و پس از آموزش در مرحله پس از مداخله، با استفاده از راهبردهاي ارتباط تقويتي و جايگزين با بيماران ارتباط برقرار مي‌كردند. تحليل داده‌ها در نرم‌افزار SPSS نسخه 22 با استفاده از آمارهاي توصيفي و تحليلي انجام گرفت. يافته‌ها: كم‌ترين محتواي ارتباط در مرحله قبل و پس از مداخله مربوط به احساسات بود كه فراواني آن در مرحله پس از مداخله بيش‌تر از مرحله پيش از مداخله بود. بيش‌ترين روش استفاده شده در مرحله پس از مداخله، بورد ارتباطي و اشاره با سر بود. در هر دو مرحله اكثر ارتباط‌ها توسط بيمار شروع شده بود كه در مرحله پس از مداخله تعداد دفعاتي كه پرستار آغازكننده ارتباط بوده است افزايش يافته بود (0.05 p). در مرحله پس از مداخله، رضايت بيماران و پرستاران از ارتباط افزايش يافت (0.0001p ). نتيجه‌گيري: آموزش راهبردهاي ارتباط تقويتي و جايگزين به پرستاران استفاده از آن براي بيماران بستري در ICU، باعث افزايش موفقيت ارتباط و رضايت بيماران و پرستاران از ارتباط مي‌شود. لذا استفاده از آن‌ها در اين بخش‌ها به پرستاران و مسؤولان پرستاري پيشنهاد مي‌شود. واژه‌هاي كليدي: راهبردهاي ارتباط تقويتي و جايگزين، بوردهاي ارتباطي، انتوباسيون داخل تراشه، بخش مراقبت ويژه