مقايسه اثربخشي روان‌درماني پويشي فشرده كوتاه‌مدت و درمان مبتني بر ذهني‌سازي بر بدتنظيمي هيجاني، مكانيسم‌هاي دفاعي و سبك‌هاي دلبستگي ناايمن در زنان داراي تجربه تروماي خيانت زناشويي

مقدمه: اين پژوهش با هدف مقايسه اثربخشي روان‌درماني پويشي فشرده كوتاه‌مدت و درمان مبتني بر ذهني‌سازي بر بدتنظيمي هيجاني، مكانيسم‌هاي دفاعي و سبك‌هاي دلبستگي ناايمن در زنان داراي تجربه تروماي خيانت زناشويي انجام شد.روش كار: روش پژوهش حاضر نيمه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون، پس آزمون بدون دوره پيگيري بود.از زنان 25 تا 45 ساله داراي تجربه تروماي خيانت زناشويي در شهر كرج در سال 1400 تعداد 45 نفر به صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند و در سه گروه (هر گروه 15 نفر) به صورت تصادفي گمارده شدند. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه سبك هاي دلبستگي بزرگسالان، مقياس دشواري در تنظيم هيجان و پرسشنامه سبك دفاعي بودند. يك گروه درمان روان‌پويشي فشرده كوتاه‌مدت (15 جلسه يك و نيم ساعته)و يك گروه درمان مبتني بر ذهني‌سازي (20 جلسه يك و نيم ساعته) را دريافت كردند. گروه كنترل در ليست انتظار قرار گفتد و حين اجراي پژوهش مداخله‌اي دريافت نكرد.يافته‌ها: نتايج نشان داد كه هر دو مداخله در مقايسه با گروه كنترل اثربخشي معناداري بر مولفه هاي بدتنظيمي‌هيجاني، مكانيسم‌هاي دفاعي و سبك‌هاي دلبستگي ناايمن دارند. همچنين نتايج نشان داد كه درمان مبتني بر ذهني‌سازي در مقايسه با درمان روان‌پويشي فشرده كوتاه مدت در كاهش سبك‌هاي دفاعي رشد نيافته معناداري بيشتري دارد.نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه علاوه بر اثر بخشي هر دو درمان در مولفه‌هاي مذكور، درمان مبتني بر ذهني سازي در رقابت با درمان روان‌پويشي فشرده كوتاه مدت، معناداري بيشتري در كاهش سبك‌هاي دفاعي رشد نيافته دارد.