اثربخشي بسته فرزندپروري مبتني بر روان درماني انگيزشي برپرخاشگري پسران مبتلا به نافرماني مقابله اي

مقدمه:اختلال نافرماني مقابله اي يكي از مشكلات رفتاري در كودكان است كه پيامدهاي زيادي براي كودك و خانواده دارد و مي تواند بر كيفيت تعامل والد و كودك نقش داشته باشد. هدف اين پژوهش بررسي اثربخشي آموزش فرزندپروري مبتني برروان درماني انگيزشي برپرخاشگري كودكان مبتلابه نافرماني مقابله اي بود. روش كار:روش پژوهش نيمه آزمايشي از نوع پيش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري شامل تمامي مادران داراي پسران ابتدايي مبتلا به نافرماني مقابله اي در منطقه 3 شهر مشهد در سال تحصيلي 1399-1400 بود كه به روش نمونه گيري هدفمند 40 نفر از مادرانيكه پسران مبتلا به نافرماني مقابله ايداشتند، انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش(20 نفر) و گواه(20 نفره) جايگزين شدند. ابزار پژوهش سياهه پرخاشگري اهواز زاهدي فر و همكاران (1379) بود. گروه آزمايش 15 جلسه يك ساعته در جلسات آموزشي فرزندپروري مبتني بر روان درماني انگيزشي شركت كردند. داده ها با استفاده از تحليل كواريانس چند متغيري و با نرم افزار Spss 26 تحليل شد.يافته ها: ميانگين خشم و عصبيت از 36.65 به 22.05، ميانگين تهاجم و توهين از 17.50 به 11.70 و ميانگين لجاجت و كينه توزي از 17.65 به 11.35 بعد از مداخله كاهش يافت. نتايج آزمون تحليل كواريانس چند متغيري (0.001 P) نشان داد كه آموزش فرزندپروري مبتني بر روان درماني انگيزشي منجر به بهبود خشم و عصبيت، تهاجم و كينه، و لجاجت و كينه توزي شد. نتيجه گيري:ميتوان گفت آموزش فرزندپروري مبتني بررواندرماني انگيزشي موجب كاهش پرخاشگري كودكان مبتلا به اختلال نافرماني مقابله اي مي گردد و مي توان از اين آموزش در جهت كاهش پرخاشگري كودكان استفاده نمود.