مباني كيفرگذاري در مجازات هاي تعزيرمدار وچالش هاي فراروي آن

زمينه و هدف: در زرادخانه كيفري ايران مجموعه متنوعي از مجازات‌ها يافت مي‌شود كه هركدام از آن‌ها با منطق و اصول خاصي وضع شده‌اند؛ بخش اصلي سياهه كيفري ايران اسلامي به مجازات‌هاي تعزيرمدار اختصاص دارد. مجازات‌هايي كه به دليل تبعيت از مباني دوگانه فقه جزايي و حقوق عرفي، فاقد سابقه تاريخي در حوزه كيفرگذاري بوده و پيچيدگي‌هاي خاصي در پي دارد. بنابراين اين مقاله در پي آن است تا مباني، اصول و معيارهاي كيفرگذاري در مجازات‌هاي تعزيز مدار و همچنين چالش‌هاي فراروي آن را مورد بررسي قرار داده و راهكارهاي برون رفت از آن‌ها را ارائه نمايد. روش: اين مقاله با روش توصيفي- تحليلي انجام شده است. يافته‌ها و نتايج: اتخاذ سياست‌هاي كيفري متعدد و متششت در مرحله كيفرگذاري و عدم توجه به اصول كيفرگذاري و مباني كيفرشناختي، هنجارگذاري‌هاي افسار گسيخته و استفاده بي رويه از ضمانت اجراهاي كيفري كليشه اي و عدم وجود انسجام و يكپارچگي در كيفرگذاري، علاوه بر كاهش عمر قوانين مي‌تواند موجبات به محاق گراييدن نظام عدالت كيفري را فراهم نمايد. نتيجه تحقيق حاضر آن است كه با مطمح نظر قرار دادن و توجه به اصول كيفرگذاري و معيارهاي ناظر بر نوع و ميزان كيفر، آينده پژوهي در مجازات‌ها و تأسي به تحقيقات و يافته‌هاي علمي نخبگان حقوق كيفري مي‌توان ضمن ارائه راه كارهاي برون رفت از وضعيت موجود، آسيب‌ها و چالش‌هاي فراروي نظام عدالت كيفري در حوزه مجازات‌هاي تعزيري را به حداقل رساند.