ائتلاف سازي در سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران: از دفاع مقدس تا محور مقاومت

Coalition building in the foreign policy of the Islamic Republic of Iran: from sacred defense to the axis of resistance

ائتلاف سازي در سياست خارجي محوري ترين بخشِ ديپلماسي كشورها است. منافع مشترك، تهديد مشترك و ارزش هاي مشترك زمينه ساز ائتلاف ها هستند. جمهوري اسلامي با آگاهي از تهديدها، به ائتلاف سازي در سياست خارجي در دوران دفاع مقدس و محور مقاومت روي آورده است. هدف اصلي درك مؤلفه هاي ائتلاف ساز برپايه شاخص هاي هويتي و ايدئولوژيكي براي مقابله با اقتدار قدرتهاي بزرگ است. اهميت موضوع مورد بررسي به درك جديد از توان جمهوري اسلامي براي ائتلاف سازي و ثمرات آن اشاره دارد. پژوهش حاضر با استفاده از روش توصيفي – تحليلي به دنبال پاسخ به اين پرسش است كه ائتلاف سازي در سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران در دوران دفاع مقدس و شكل گيري محور مقاومت چگونه بوده است؟ فرضيه مقاله اين است كه جمهوري اسلامي ايران با درك منبع تهديدها به ائتلاف سازي در سياست خارجي مبادرت نموده است. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه جمهوري اسلامي در دوران دفاع مقدس از طريق ائتلاف با جنبش هاي آزاديبخش و كشورهاي جهان سوم و باشكل گيري محور مقاومت از طريق ائتلاف سازي با كشورهاي عراق، سوريه و بازيگران غير دولتي توانسته است به گسترش قدرت منطقه اي خود مبادرت ورزد.

Coalition building in foreign policy is the most central part of countries' diplomacy. Common interests, common threats and common values are the foundation of coalitions. Aware of the threats, the Islamic Republic has turned to coalition building in foreign policy in the era of sacred defense and axis of resistance. The main goal is to understand the coalition-building components based on identity and ideological indicators to confront the authority of the great powers. The importance of the subject under investigation refers to the new understanding of the ability of the Islamic Republic to build a coalition and its fruits. The current research, using the descriptive-analytical method, seeks to answer the question, how was coalition building in the foreign policy of the Islamic Republic of Iran during the period of holy defense and the formation of the axis of resistance? The hypothesis of the article is that the Islamic Republic of Iran, understanding the source of threats, has begun to build coalitions in foreign policy. The findings of the research show that the Islamic Republic has been able to expand its regional power during the holy defense period through alliances with liberation movements and third world countries and forming the axis of resistance through alliances with the countries of Iraq, Syria and non-state actors. take the initiative