اثربخشي آموزش توانمندسازي شغلي مبتني بر الگوي چند محوري بر بهبود اشتياق شغلي زنان سرپرست خانواده شهر تهران

The Effectiveness of Vocational Empowerment Based on Multiaxial Pattern of Vocational Choice (SMPVC) on Improvement of Job Engagement Among Female Heads of Families in Tehran

پژوهش حاضر با هدف اثربخشي بسته آموزشي توانمندسازي شغلي مبتني بر الگوي چند محوري شفيع‌آبادي بر اشتياق شغلي زنان سرپرست خانواده شهر تهران صورت گرفته است. اين پژوهش شبه آزمايشي و به‌صورت پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه كنترل انجام شد. جامعه آماري پژوهش را كليه زنان سرپرست خانواده شهر تهران در سال 1398 تشكيل مي‌دادند كه تعداد 30 نفر به‌عنوان حجم نمونه تعيين گرديد. ازاين‌بين 15 نفر در گروه آزمايش و 15 نفر در گروه كنترل با روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به‌صورت تصادفي در گروه‌ها گمارش شدند. ابزار پژوهش شامل مقياس اشتياق شغلي اوتريچ (شوفلي و همكاران،2002) بود. براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها از آزمون كوواريانس چند متغيري استفاده شد. يافته‌ها نشان داد كه بين ميانگين نمرات اشتياق شغلي گروه آزمايش در مراحل پيش‌آزمون و پس‌آزمون تفاوت معناداري وجود داشت. بنابراين بر اساس يافته‌ها، مي‌توان نتيجه گرفت بسته آموزشي توانمندسازي شغلي مبتني بر الگوي چند محوري شفيع‌آبادي بر بهبود اشتياق شغلي و خرده مقياس‌هاي آن شامل شوق داشتن به كار، وقف كار شدن و جذب در كار در زنان سرپرست خانواده شهر تهران مؤثر است.

The present study was conducted to evaluate the effectiveness of Vocational empowerment based on Shafiabady's multi-axial pattern of Vocational Choice (SMPVC) on Job Engagement among Female Heads of Families in Tehran. This quasi-experimental study was performed as a pretest-posttest experiment with the control group. The statistical population of the study consisted of all women heads of families in Tehran in 2019, and 30 people were determined as the sample size. Of these, 15 were selected in the experimental group and 15 in the control group by the available sampling method and randomly assigned to the groups. Research tool included the Otrich Work Engagement Scale (Schoffley et al., 2002). A multivariate covariance test was used to analyze the data. The findings showed that there was a significant difference between the mean scores of job Engagement of the experimental group in the pre-test and post-test stages. Therefore, based on the findings, it can be concluded that the vocational empowerment training package based on Shafi'abadi's multi-axis model is effective in job Engagement (and subscales include passion for work, dedication to work, and absorption in work) of Female Heads of Families in Tehran