بازنمايي تجربه زيسته مادران در مهياسازي فرزندان دختر براي انجام تكاليف عبادي

Representing the Lived Experience of Mothers in Preparing their Daughters to Perform their Religious Duties

هدف: پژوهش حاضر با هدف بازنمايي تجربه زيسته مادران در مهياسازي فرزندان دختر براي انجام تكاليف عبادي صورت گرفته است. روش: روش تحقيق، پديدارشناسي است. جامعه آماري، مادرانِ دختران نوجوان شهر قم مي­باشند، كه از ميان ايشان براساس روش نمونه­ گيري هدفمند، سيزده نفر به عنوان گروه نمونه انتخاب، و براي گردآوري اطلاعات از ايشان از ابزار مصاحبه نيمه ساختاريافته و براي تحليل يافته­ها از روش كلايزي استفاده شده است. يافته ها: پس از تحليل و تنظيم نتايج، مولفه ­هاي مربوط به مهياسازي دختران براي انجام تكاليف عبادي، در قالب 7 مضمون اصلي و 20 مضمون فرعي مورد اشاره و تبيين قرار گرفته است كه مضامين اصلي عبارتند از: بهره­جويي از فضاها و مراسمات مذهبي، بهره­گيري از سرگرمي­ها و ابزارهاي كودكانه، استفاده از مشوق­ها، الگودهي و مراقبت بر الگوها، مشاركت طلبي و تكليف ­سپاري ، تعليم و تمرين، نظارت و اصلاح. نتيجه گيري: براساس نتايج پژوهش حاضر، پيشنهاد مي­شود مادران، سنين كودكي فرزندان­شان را دريابند و تربيت عبادي دختران خويش را به تعويق نيندازند و براي تحقق اين مهم، از راهكارهاي تجربه شده بهره گيرند تا بعد از سن تكليف، فرزندان­شان با سهولت و تعهد بيشتري، پيگير انجام وظايف عبادي خويش گردند.

Objective: The present study aims at collecting and explaining the lived experience of mothers who consider themselves successful in devotional education of girls. Method: To conduct this study, phenomenological method has been used. The statistical population consisted of the mothers of adolescent girls in Qom, among whom thirteen subjects were selected as the sample group through purposive sampling method. Semi-structured interviews were used to collect information and Colaizzi method was used to analyze the findings. Findings: After analyzing and adjusting the results, the components related to preparing girls for religious duties have been mentioned and explained in the form of 7 main themes and 20 sub-themes. The main themes are using religious spaces and ceremonies, using childish entertainment and tools, using incentives, role modeling, seeking participation and accountability, training and practice, supervision and correction. Conclusion: Based on the results of the present study, it is suggested that mothers pay heed to the childhood period of their children, not delaying the religious upbringing of their children. To accomplish this important task, they must take advantage of experienced methods, so that at older ages, their children follow up religious duties with more ease and commitment.