طراحي مدل اداره آموزش عمومي كشور با رويكرد حكمراني

امروزه، آموزش عمومي به‌عنوان عامل توسعه در جوامع بشري مطرح است. به‌منظور توسعه و پيشرفت، توجه به آموزش عمومي و داشتن الگوي اداره مناسب امري ضروري و محتوم است. از اين‌رو، هدف اين پژوهش ارائه مدل براي اداره آموزش عمومي كشور با رويكرد حكمراني است. براي دست يافتن به هدف اصلي اين پژوهش، پس از تحليل محتوا، مضامين حاصل از بررسي ادبيات نظري، اسناد بالادستي و مصاحبه نيمه‌ساختار‌يافته با خبرگان براي تدوين مدل از تكنيك معادلات ساختاريتفسيري استفاده شد. در اين پژوهش، براي تشخيص متغيرهاي پژوهش در بخش كيفي 15 نفر از خبرگان آموزش عمومي به روش نمونه‌گيري گلولهبرفي شناسايي شدند و مصاحبه با آن‌ها تا اشباع نظري انجام شد. پس از شناسايي شاخص‌هاي اوليه با استفاده از پرسش‌نامه ISM الگوي اوليه پژوهش استخراج شد و پرسش‌نامه به‌طور تصادفي در اختيار 384 نفر از خط‌مشي‌گذاران و صاحب‌نظران آموزش و پرورش قرار گرفت. براي تحليل داده‌ها از روش حداقل مربعات جزئي و نرم‌افزار Smart PLS استفاده شده است. نوآوري پژوهش نيز از آن‌رو بود كه يك نگاه جامع‌نگر بر پژوهش حاكم بود و منابع مختلف ادبيات نظري، اسناد بالادستي و نظرات خبرگان براي واكاوي مضامين استفاده شد و در پايان، يافته‌هاي پژوهش مشتمل بر 11 مقوله اصلي و 46 مقوله فرعي شناسايي شدند كه مضامين محوري مدل طراحي شده مشتمل بر مشاركت نهادي، مشاركت دروني، انعطاف‌پذيري ساختاري، انعطاف‌پذيري محتوايي، مرزيابي محيطي، سازوكارهاي مفيد، هماهنگي، انسجام‌بخشي محتوايي، بازخورگيري و نظارت، نظام فني اجرايي و زيرساخت است.