سازوكارهاي بين‌المللي احراز مسئوليت دولت‌ها در قبال اعمال تبعيض جنسيتي در آموزش

International Mechanisms for Establishing State Responsibility for Gender Discrimination in Education

دولتها در اسناد متعدد بين المللي و منطقهاي حقوق بشر، متعهد به احترام، حمايت و تحقق حق آموزش به طور برابر و بدون اعمال هرگونه تبعيض شده اند. تبعيض مبتني بر جنسيت يكي از آن موارد است كه به محروميت از حق آموزش برابر براي دختران و زنان منجر ميشود. اين حق به طور مستقيم و غيرمستقيم در اسناد مذكور مورد عنايت قرارگرفته است و از دولتها خواسته شده است كه حق آموزش برابر را براي همه افراد فراهم كنند. سؤال اساسي اين مقاله، پيرامون راهكارهاي مطالبه حق آموزش برابر در صورت نقض آن توسط دولتهاي متعهد در تحقق آن ميباشد. بر مبناي پژوهش كه با استفاده و استناد به اسناد بين المللي و منطقه اي انجام شده است. قربانيان تبعيض جنسيتي ميتوانند با توسل به سازوكارهاي حقوقي قضايي، شبه قضايي و غيرقضايي مندرج در اسناد فوق حق خود را از دولتهاي متعهد مطالبه كنند.

According to numerous international and regional human-rights instruments, states are obliged to respect and preserve the right to education equally and without any discrimination. Gender discrimination deprives girls and women of the right to equal education. The prohibition of gender discrimination has been directly and indirectly enshrined in regional and international instruments, and states have been called upon to provide equal access to education for all human beings. The main question of this article is about how to demand the implementation of the right to equal education from states in case of its violation. Based on this research, which has been conducted using and citing international and regional instruments, it will be argued that victims of gender discrimination can claim their rights through judicial, quasi-judicial, and non-judicial mechanisms at the regional and international level from the states.