پويايي‌هاي رابطۀ علّي بين مؤلفه‌هاي سياست مالي: شواهدي نوين از رويكرد موجك

بحران مالي جهاني در سال 2008 و همه‌گيري اخير بيماري كرونا ويروس (COVID19)، توجهات به موضوعات مرتبط با سياست‌هاي مالي را برانگيخته است. ازآنجايي‌كه سياست مالي، نقش مهمي در كاهش هزينه‌هاي اين بحران‌ها دارد، درك رابطه بين مؤلفه‌هاي سياست مالي بسيار با اهميت است و پيامدهاي مهمي براي انتخاب سياست‌هاي مالي در حوزه اقتصاد بخش عمومي دارد. اين پژوهش با استفاده از داده‌هاي فصلي طي دوره 1397:41369:1، به بررسي پيوندهاي علّي بين مؤلفه‌هاي سياست مالي يعني مخارج دولت (جاري و عمراني) و درآمدهاي دولت (مالياتي و نفتي) در ايران پرداخته، و براي اين منظور، ابتدا از آزمون عليت توداياماموتو در حوزه زماني براي بررسي رابطه علّي بين اين متغيرها استفاده ‌شده است. علاوه بر اين، با توجه به نمايش ويژگي‌هاي مختلف توسط متغيرها در دامنۀ فركانس، يك تحليل پويا از طريق رويكرد همبستگي و اختلاف‌فاز موجك براي بررسي اين رابطه در حوزه زمان فركانس بين درآمدهاي دولت و تركيب مخارج صورت مي‌گيرد. نتايج تحليل موجك، نشان مي‌دهد كه ارتباط بين جفت‌هاي درآمد و مخارج دولت در تمام افق‌هاي زماني، يكسان نيست و يك ناهمگوني قوي در روابط متقابل آشكارشده در طول زمان و در مقياس‌هاي مختلف شناسايي مي‌شود. به‌طوركلي نتايج پژوهش، اثرات علّي مختلف با تأييد فرضيه تسلط مخارج براي درآمدهاي نفتي و فرضيه تسلط درآمد براي درآمدهاي مالياتي را در فركانس‌هاي مختلف نشان مي‌دهد.