اصول كلي حقوق بشر و حقوق بشردوستانه در روية قضايي ديوان بين المللي دادگستري

General Principles of Human Rights and of Humanitarian Law in the Jurisprudence of the International Court of Justice

اصول كلي حقوقي مستند به تبصرة 3 بند 1 مادة 38 اساسنامة ديوان بين‌المللي دادگستري به‌عنوان يكي از حقوق قابل ‌اعمال بر دعاوي بين‌المللي توسط ديوان بين‌المللي دادگستري به‌شمار مي‌آيد. برخلاف معاهده و عرف در خصوص ماهيت و نحوة اعمال اصول كلي حقوقي اتفاق‌نظر وجود ندارد. ديوان دو رويكرد عمده در اين مبحث داشته است. سؤال اين تحقيق كه مبتني بر روش تحليلي توصيفي است، ناظر بر نحوة عملكرد ديوان در شناسايي و اعمال اصول كلي در قضاياي مشتمل بر موضوعات حقوق بشري و بشردوستانه است. نتيجه اينكه ديوان در موضوعات عام روابط دولت‌ها به اصول كلي حقوقي مورد قبول نظام‌هاي عمدة حقوقي به‌عنوان ملل متمدن تمسك جسته و در مسائل حقوق بشري و بشردوستانه قائل به شناسايي اصول كلي مختص حقوق بين‌الملل است كه حتي بدون توافق خاص دولت‌ها و با عنايت به اقتضائات حقوق بين‌الملل، قابل ‌اعمال است.

General principles of law provided in Article 38(1) (c) of the Statute of the International Court of Justice are considered as one of the applicable legal sources to international litigations by the International Court of Justice. Contrary to treaty and custom, there is no consensus on the nature of general principles of law and how they should be implemented. The Court has taken two main approaches in this regard. The question of this research, which is based on a descriptive-analytical method, is how the Court operates in regard to identifying and applying general principles of law in cases involving human rights and humanitarian issues. The conclusion is that when it comes to matters involving inter-state relations the Court relies on general principles of law recognized by the major legal systems, while in terms of human-rights and humanitarian-law issues, it recognizes general principles specific to international law, which are applicable even without explicit consent from states and arise out of the requirements of international law.