ارائه الگوي توسعه سرمايه انساني نسل 4.0 در شهرداري تهران با رويكرد آميخته

Present the Human Capital 4.0 Model Development Tehran Municipality with a Mixed Approach

انقلاب نسل چهارم فناوري، به‌طور قابل‌توجهي فرآيندهاي سازماني را متحول كرده است. جهت دست‌يابي به موفقيت در چنين شرايطي، توسعه سرمايه انساني سازگار با اين نسل يك ضرورت غيرقابل‌انكار است. پژوهش حاضر با هدف طراحي و ارائه الگوي توسعه سرمايه انساني نسل 4.0 در شهرداري تهران صورت گرفت. اين پژوهش از لحاظ هدف كاربردي و از نظر شيوة جمع‌آوري داده‌ها از نوع اكتشافي است كه با رويكرد آميخته (كيفي- كمي) مورد تحليل قرار گرفته است. در مرحلة اول جهت شناسايي مؤلفه‌هاي الگو، از روش كيفي و مصاحبه‌هاي عميق استفاده شد. مشاركت‌كنندگان در بخش كيفي، 17 نفر از خبرگان دانشگاهي و مديران ارشد شهرداري‌هاي شهر تهران بودند كه به روش هدفمند انتخاب شدند. در مرحله دوم جهت برازش الگوي طراحي شده در بخش كيفي، از روش كمي و رويكرد مدل‌سازي معادلات ساختاري استفاده شد. جامعه آماري اين بخش شامل مديران، كارشناسان و كاركنان شهرداري‌هاي تهران بزرگ بودند كه 336 نفر با فرمول كلاين (2005) و به روش تصادفي طبقه­اي انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‌ها در اين بخش پرسشنامه محقق‌ساخته بود كه روايي و پايايي آن مورد تأييد قرار گرفت. تحليل داده­هاي بخش كيفي به روش كدگذاري و با استفاده از نرم‌افزار مكس‌كيودا و تحليل داده­هاي بخش كمي با نرم‌افزار اسمارت پي.‌ال.‌اس انجام شد. نتايج بخش كيفي نشان داد الگوي سرمايه انساني نسل 4.0 شامل 64 كد اوليه، 11 مقوله فرعي و 4 مقوله اصلي شايستگي ديجيتال، مهارت‌هاي ديجيتال، سازمان ديجيتال و منابع ديجيتال است. نتايج بخش كمي الگوي طراحي شده از تناسب قابل قبولي برخوردار است.

The revolution of the fourth generation of technology has significantly transformed organizational processes. In order to succeed in such circumstances, the development of human capital compatible with this generation is an undeniable necessity. The aim of this study was to design and present the human capital 4.0 development model in Tehran municipality. This research is an exploratory type in terms of applied purpose and in terms of data collection method, which has been analyzed with a mixed (qualitative-quantitative) approach. In the first stage, qualitative method and in-depth interviews were used to identify the components of the model. Participants in the quality section were 17 university experts and senior managers of Tehran municipalities who were purposefully selected. In the second stage, in order to fit the designed model in the qualitative part, the quantitative method and the structural equation modeling approach were used. The statistical population of this section included managers, experts and employees of the municipalities of Greater Tehran, where 336 people were selected by Kline (2005) formula and stratified random sampling method. The data collection tool in this section was a researcher-made questionnaire whose validity and reliability were confirmed. Qualitative data analysis was performed by coding method using Max QDA software and quantitative data analysis was performed by Smart PLS software. The results of the qualitative section showed that the 4.0 generation human capital model includes 64 primary codes, 11 sub-categories and 4 main categories of digital competency, digital skills, digital organization and digital resources. The results of the quantitative part of the designed pattern have an acceptable fit.