تأثير اجراي آموزش معكوس در كالس درس علوم تجربي بر خودكارآمدي و يادگيري دانشآموزان

Teacher-Student Classrooms Interactions from the Perspective of “Human as an Agent” Theory

روش آموزش معكوس از جمله روش‌هاي فعال در آموزش است. عليرغم اينكه امكان اجراي اين روش به ويژه در كلاس‌هاي دوره ابتدايي و درس علوم تجربي از لحاظ موضوعي و امكانات آموزشي فراهم است، لكن استفاده از اين روش در مدارس بسيار محدود است. هدف پژوهش بررسي تعيين تأثير اجراي روش آموزش معكوس در كلاس درس علوم تجربي در مقايسه با روش سنتي در يادگيري درس و خودكارآمدي دانش‌آموزان بود. روش پژوهش نيمه آزمايشي از نوع طرح پيش آزمون – پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين تحقيق دانش‌آموزان مدارس ابتدايي دخترانه شهر تهران كه در سال 99- 98 و حجم نمونه 90 نفر از دانش‌آموزان بود كه به صورت تصادفي در دو گروه 45 نفره آزمايش و كنترل جايگزين شدند. ابزار تحقيق پرسشنامه خودكارآمدي جينك و مورگان (1999) و آزمون يادگيري درس علوم بود. جهت تحليل داده‌ها از آمار توصيفي و آمار استنباطي كواريانس استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه ميانگين نمرات آزمون يادگيري دانش‌آموزاني كه روش آموزش معكوس را دريافت كرده‌اند به طور معني‌دار بيشتر از ميانگين نمرات دانش‌آموزاني است كه از روش سنتي استفاده كرده ­اند. روش آموزش معكوس بر خودكارآمدي دانش‌آموزان نيز مؤثر بود.

The purpose of this study was understanding the types of teacher-student interactions based on the idea of education as an asymmetrical interaction. The research method was classroom study which conducted in a large boy’s elementary school, with sixty classrooms. Firstly five, third grade classes were selected based on purposeful sampling strategy of available samples. The data were collected through observation and video recording of the classes. The identified teacher-student interactions include caring, managerial, participatory, destructive, and functional interaction regarding the society. The caring and participatory classrooms interactions were aligned with the Bagheri’s theory of education. There is a need for coordinated changes between the goals of teachers, their professional skills and science, schools, community, and other elements of the education system. inappropriate physical environment, some traditional beliefs of teachers, parents and school officials, students and inadequate professional skills of teachers and methodology oriented curriculum are the main obstacles to the interaction of human theory in class.