نرم‌افزار به عنوان كالا(Goods)، در مقررات كنوانسيون بيع بين المللي كالا

Software as Goods in CISG

قراردادهاي فروش نرم‌افزار، از آن‌جهت كه تحت شمول مقررات كنوانسيون بيع بين المللي كالا قرار مي‌گيرد يا خير، در ميان مفسران كنوانسيون محل بحث است. در اين راستا برخي مفسران از شمول كنوانسيون بر چنين قراردادهايي،‌ به دليل آنكه زبان اكثر نمايندگان حاضر در كنفرانس انگليسي بوده و مفهوم منتزع به ذهن ايشان همان (goods) بوده است، امتناع ورزيده اند. در مقابل عده‌اي ديگر گستره‌ي وسيع‌تري را براي كنوانسيون درنظرگرفته‌اند. هردو گروه نيز يكنواختي كنوانسيون را در نظر داشته‌اند و در عين حال به عوارض عدم وجود مقررات يكسان در زمينه تجارت بين الملل كاملا واقف هستند. پرسش اصلي اين است كه با چه رويكردي نرم افزارهاي سفارشي و استاندارد، كالا(goods)به شمار مي‌روند؟ و آيا نرم‌افزارها در حقوق ايران مي‌توانند به عنوان مصداقي از اين مفهوم محسوب شوند؟ در اين اثر، با روش تفسيري مستقل و با استفاده از مواد كنوانسيون، به پرسش هاي مذكور پاسخ داده شده است.

Software sales contracts are controversial among commentators of the United Nations Convention on Contracts for International Sale of Goods (CISG), as to whether they fall within the scope of the provisions of this convention. In this regard, some commentators have refused to include such contracts in the Convention, due to the language of the majority of the delegates present at the conference was English and the concept in their minds was "goods". Others, on the other hand, contemplate a broader scope for the convention. Both groups are looking for the uniformity of the Convention, fully aware of the consequences of not having unified rules in international trade. The main question is whether custom and standard software are goods? an‎d can software in Iranian law be considered as an example of goods? In this paper, the above questions have been answered by an independent interpretive method and using the articles of the Convention. Finally, it is concluded that custom-made and standard software are both equally considered as Goods under the CISG and also in Iranian Law.