رويكردي آميخته براي سنجش شادكامي مدرسه‌اي دانش‌آموزان ابتدايي منطقه 15 شهر تهران

A Mixed Approach to Measuring the School Happiness of Elementary School Students in Tehran

اين مقاله با هدف سنجش ميزان شادكامي مدرسه‌اي دانش‌آموزان ابتدايي شهر تهران انجام شد. جامعه آماري را كليه دانش‌آموزان ابتدايي منطقه 15 شهر تهران تشكيل‌دادند كه به روش نمونه‌گيري در دسترس،‌410 دانش‌آموز مورد بررسي قرار گرفت. پژوهش حاضر،­ آميخته از نوع همسوسازي­ همزمان ­است. گردآوري ­داده‌ها با استفاده از پرسشنامه شادكامي ­مدرسه‌اي­ كمالي (1398) و فهرست‌وارسي محقق‌ساخته انجام‌شد. يافته‌ها نشان‌داد كه در بين شش عامل شادكامي مدرسه‌اي سه عامل تدريس معلم، دوستان دانش‌آموز و خود دانش‌آموز در وضعيت شادكامي نسبتاً رضايت‌بخشي قرار دارند و سه عامل اجرايي-‌مديريتي، فرهنگي و محيطي در وضعيت شادكامي نارضايت‌بخشي قرار داشته است. مقايسه نتايج همسوسازي نشان‌داد كه در هفت كلاس، نظر دانش‌آموزان و محقق با يكديگر مطابقت داشت، در سه كلاس محقق شرايط را بهتر ارزيابي‌كرده و دانش‌آموزان شرايط را مناسب ندانستند و­ در­­ دو كلاس دانش‌آموزان شرايط را بهتر ارزيابي‌كرده‌اند. در ­مجموع يافته‌هاي اين پژوهش نشان مي‌دهد كه دانش‌آموزان­ابتدايي منطقه 15 از وضعيت شادكامي مدرسه‌اي نسبتاً متوسطي برخوردارند.

This study was conducted to determine the rate of students’ subjective well-being in elementary school in Tehran. The statistical population consisted of all primary school students in the 15th district of Tehran. From this population 410 students, 4 schools and 12 classrooms were selected by convenience sampling method. The present study followed a mixed approach including both quantitative and qualitative methods to answer a specific research question. The data for analysis were collected using the Kamali Elementary School Students’ Subjective Well-Being Scale (2019) as well as a researcher-made checklist. The results showed that among the six components of school happiness, the three components including "teacher teaching", "student friends" and "student self" are in a relatively satisfactory condition and in three components including "managerial executive", "cultural", "environmental" has been in a state of unsatisfactory happiness and dissatisfaction. A comparison of alignment results revealed that in seven classes, students' and researcher's opinions were consistent. In three classes where students' opinions did not agree with the researcher, the researcher evaluated the conditions better and the students did not consider the conditions appropriate.