بررسي تاثيرات زيبا سازي اماكن عمومي و نقش آن بر محيط زيست

No title

در طراحي روسازي هاي مدرن سه دسته بندي از نظر ساختاري وجود دارد.روسازي هاي انعطاف پذير كه از بتن سيماني-آسفالتي تشكيل شده است، روسازي صلب كه متشكل از بتن سيمان پرتلند است، و سنگ فرش هاي بتني به هم پيوسته.در اكثر برنامه هاي كاربردي درروسازي ها، ازمخلوط متراكم براي جاده و پاركينگ ها استفاده مي شود. روسازي متخلخل، نوآوري در حال ظهور است كه براي جاده ها با حجم كم ترافيك و پاركينگ ها به عنوان يك روش جايگزين براي مديريت فاضلاب هاي سطحي و يا بهترين روش مديريت ساخته مي شود و كاربرد دارد. روسازي هايي كه به طور سنتي طراحي شده اند به آب اجازه مي دهد تا در امتداد سطح جريان يابد و به سمت حوضه آبريز يا گودال ها در كنار جاده ها و يا پاركينگ وجود دارند، تخليه شود.روسازي متخلخل اين تفاوت را دارد كه به مايعات اجازه نفوذ از طريق ساختار را مي دهد. هدف از اين سيستم،كاهش يا كنترل مقدار رواناب از اطراف منطقه نفوذ ناپذير و همچنين ارائه مزاياي ديگري مانند كاهش سر و صدا، بهبود اقدامات ايمني براي رانندگان و عابران پياده با توجه به كاهش پاشيدن آب در هنگام بارش باران، و پتانسيل كاهش يخ زدگي با توجه زهكشي نامناسب مي باشد. از معايب اين تكنولوژي مي شود موارد زير را نام برد: فقدان تخصص فني براي اجرا (به خصوص در آب و هواي سرد)، خطر گرفتگي، آلودگي آب هاي زيرزميني، نشت مواد شيميايي سمي به سيستم، و توسعه شرايط بي هوازي در خاك هايي كه در اساس روسازي قرار گرفتند در صورتي كه قادر به خشك شدن ميان طوفان ها نباشد.تا به امروز تحقيقات گسترده اي در مورد عملكرد روسازي متخلخل انجام نشده است. با افزايش آگاهي زيست محيطي و تغيير الگو هاي در حال تحول در تكنيك هاي مديريت فاضلاب هاي سطحي، اين مقاله با هدف ارائه راهنمايي براي مهندسان، پيمانكاران، و سازمان هاي دولتي در برخورد با روسازي متخلخل به عنوان يك تكنيك مديريت فاضلاب هاي سطحي مي باشد.

No abstract