اختيارات ذاتي داوران در داوري تجاري بين المللي

Inherent Powers of Arbitrators in International Commercial Arbitration

داوران در مسير نيل به هدف نهايي خود در حل و فصل اختلافات ميان طرفين دعوا، داراي اختياراتي مي باشند كه از موافقت نامه داوري و يا قانون قابل اعمال ناشي مي شوند. با اين وجود برخي از اختيارات به طور صريح به ديوان هاي داوري توسط اسناد موسس آنان اعطا نمي شوند. ولي اين اختيارات براي اجراي عملكرد اين ديوان ها و حفظ اعتبار و اقتدار آن ها ضروري هستند به طوري كه ديوان هاي داوري را قادر مي سازند به نحو موثر فعاليت كنند.منابع اختيارات ذاتي در رويه داوري بين المللي عمدتاً شامل اصول كلي حقوقي، دكترين اختيارات ضمني، ماهيت قضايي دادگاه هاي بين المللي و عملكرد دادگاه هاي بين المللي در حل و فصل اختلافات و تضمين اجراي صحيح عدالت بين المللي ناشي مي شود. محدود نمودن داوران به اختيارات قراردادي يا قانوني ديوان داوري را با چالش هاي زيادي همراه خواهد كرد. يافته هاي اين پژوهش در رويه ديوان‌هاي داوري بين المللي نشان مي دهد كه داوران در شرايط خاصي از اختيارات ذاتي برگرفته از ماهيت نهاد داوري برخوردار مي باشند.

To accomplish their ultimate purpose to end the settle the dispute, arbitrators have powers derive from the arbitration agreement and applicable law. Nevertheless, some of powers are not expressly conferred on arbitral tribunals by constituent documents. These powers are so vital for the function of tribunals and maintain their integrity and authority that allow them to carry out their duties effectively. The sources of inherent powers in the procedure of international arbitration mainly includes general legal principles, doctrine of implied powers, identity of international courts and the function of international courts to settle the dispute and ensure the fulfilment of the international justice accurately. Limiting the arbitrators to contractual or legal powers would face tribunals with manifold challenges. The findings of this research in the procedure of international arbitral tribunals indicate that arbitrators have the inherent powers derive from the nature of arbitration in specific circumstances.