مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - اهميت و جايگاه حريم خصوصي افراد در فقه اماميه

چكيده فارسي :

حريم خصوصي افراد و حقوق مرتبط با آن از جمله مفاهيم و اصطلاحاتي است كه در عصر حاضرمورد توجه ويژه حكومت ها ونظام هاي سياسي قرارگرفته واز ديرباز درفقه اماميه مورد بحث و دقت نظر واقع شده است ودرجاهاي مختلف بر لزوم رعايت آن درابعاد فردي واجتماعي تاكيد نموده است.همچنانكه قرآن كريم در مورد حرمت سوءظن مي فرمايد: «يا ايها الذين امنوا اجتنبوا كثيرا من الظن ان بعض الظن اثم و لاتجسسوا و لايغتب بعضكم بعضا» بر اين اساس بسياري از احاديث وروايات از سوءظن و خواطر قلبي ناپسند نسبت به ديگران و اطلاع بر اسرار نهي داشته وافرادرا به رعايت حريم خصوصي واداشته است.بنابراين بسياري از موارد دفاع از حريم خصوصي اشخاص مانند ممنوعيت تجسس و تفتيش، سوء ظن، استراق سمع، غيبت و قذف و نيز ورود بدون اجازه به منازل ديگران در منابع فقهي مطرح شده است. در اين پژوهش با استفاده از روش كتابخانه اي از كتب مهمي همچون جواهر الكلام (نجفي)، جامع المدارك (خوانساري)، وسايل الشيعه، تحرير الوسيله امام خميني (ره) فيش برداري شده است. بنابراين در يك جامعه افراد از طريق رعايت حريم خصوصي مي‌توانند حد و مرز ارتباطات خود را با دنياي بيرون تعيين كرده و از كنترل اطلاعات خود توسط ديگران (دولت، سازمان و شركت‌ها و اشخاص حقيقي) جلوگيري كنند.بنابراين ما دراين مقاله درصدد هستيم يكي از مهم ترين مسايل يعني حريم خصوصي افراد را در فقه مورد بررسي قرار داده و راهكارهاي مقابله با افراد وگروه ها رادر شكستن حدومرزحريم خصوصي بيان نماييم.