تحليل نقش نظم نوين جهاني در خاورميانه

No title

در تئوري توطئه، اصطلاح نظم نوين جهاني به پيدايش حكومتي تماميت‌خواه براي سلطه بر تمام دنيا اطلاق مي‌گردد. در تئوري‌هاي توطئه درون‌مايه معمول نظم نوين جهاني پايگاه سري قدرتي از نخبگان بين‌المللي در نظر گرفته مي‌شوند كه ليست بلندبالايي از اقداماتي كه بايد در سطح جهان انجام دهند در دست دارند و در حال دسيسه‌چيني براي حاكميت بر جهان از طريق يك حكومت جهاني اقتدارگرا و قدرت‌طلب هستند؛ حكومتي كه جايگزين حاكميت تمامي كشورهاي مستقل جهان شود. نظم نوين جهاني به پروپاگاندايي كه در راستاي القاي برقراري حكومت جهاني به عنوان نقطه عطف پيشرفت تاريخ و حد اعلاي آن انجام مي‌گيرد نيز اطلاق مي‌شود. طرح‌ريزي رخدادهاي مهمي در سياست و اقتصاد جهان به گروه‌هاي تاثيرگذار كوچكي نسبت داده مي‌شوند كه از طريق سازمان‌هاي صوري متعددي انجام مي‌گيرند. تلاش براي تسلط بر جهان از جانب گروه‌هاي سياسي و سري كوچك طي حوادث تاريخي و كنوني متعدد، جزئي از نقشه دست‌يابي به سلطه جهاني در نظر گرفته شده‌اند. قبل از دهه 90 بيشتر معتقدان به اين تئوري توطئه يا راست گرايان ضد حكومتي يا مسيحيان اصول بوده است. منتقدان و روانشناسان اعتقاد به اين نظريه را غالبا بر آمده از پارانويا مي دانند. تغييراتي كه در سالهاي پاياني دهه هشتاد روي داد، تاثيري عمده بر جغرافياي سياسي جهان و سيستم بين الملل داشت. اين تغيير موجب حذف اتحاد جماهير شوروي و پديدار شدن كشورهاي جديدي در نقشه جغرافيايي دنيا شد. با خاتمه جنگ سرد، نظم جهاني متحول شده و به پيدايش تفكر نظم نوين جهاني منتهي شد. پيروزي ايالات متحده در جنگ خليجفارس، بهترين فرصت را براي آمريكا فراهم آورد تا از آن به صورت يك جانبه در جهت حفظ نفوذ خود در خاورميانه و تحقق ايده نظم نوين جهاني بهره برداري كند. در برداشت آمريكايي ها، جهان مطيع قدرت آمريكاست و چنين جهاني با تفكر مذكور هماهنگ و داراي نظم نوين خواهد بود. مورد خاورميانه، تاييد كننده اين ادعاست. اينكه ايالات متحده با نفوذترين كشور در منطقه مي باشد، چيزي است كه به آن اجازه مي دهد منازعات را مديريت كند و نظم و هماهنگي را حكمفرما سازد. فرضيه اي بدين ترتيب مطرح گرديده است كه اتخاذ سياست نظم نوين جهاني پس از جنگ سرد موجب گسترش نفوذ آمريكا در خاورميانه شده است.

No abstract