تحليل اركان جرم ناپديدسازي اجباري بر اساس كنوانسيون ناپديدسازي اجباري 2006م. و اساسنامه ديوان بين المللي كيفري

No title

ناپديد سازي اجباري يك جرم مركب و مستمر بوده و از مصاديق جرايم عليه بشريت مي باشد. اين جرم از طريق محروم كردن قرباني از آزادي «به قصد خارج ساختن او از حمايت هاي قانوني براي مدت زمان طولاني» با علم به اينكه عمل مذكور بخشي از يك حمله گسترده يا سيستماتيك عليه يك جمعيت غير نظامي مي باشد، با پشتيباني يا اجازه يا رضايت يك دولت يا سازمان سياسي صورت مي پذيرد. آنچه در جرم انگاري اين جرم مورد توجه قانونگذار قرار گرفته، حمايت از حقوق و آزادي‌هاي فردي اشخاص است. ركن مادي اين جرم از طريق رفتار مجرمانه مثبت (در قالب توقيف، بازداشت، آدم ربايي يا هر شكل ديگر محروميت از آزادي) و رفتار مجرمانه منفي (در قالب امتناع از اذعان به محروميت از آزادي و خودداري از ارائه اطلاعات درباره سرنوشت و مكان شخص ناپديد شده) مي‌باشد. مقامات مافوق در شرايطي در قبال رفتار غير قانوني مامور زير دست خود مسئوليت خواهند داشت. اولين سند جهاني الزام آور در باره اين جرم، «كنوانسيون بين المللي حمايت از تمامي اشخاص در برابر ناپديدسازي اجباري" مي باشد. تنها سند منطقه اي اين زمينه "كنوانسيون آمريكايي در مورد ناپديد سازي افراد" مي باشد. همچنين "اساسنامه ديوان بين المللي كيفري" در ماده 7 خود به صراحت جرم ناپديد سازي اجباري را جنايتي عليه بشريت تعريف كرده است.

No abstract