شناسايي حوزه‌ها، ابعاد و نشانگرهاي كيفيت نظام تربيت معلم ايران

Identifying of key area, dimensions and quality indicators in Iran’s teacher education

نظام آموزش عالي هر كشوري به دليل تربيت افراد متخصص و نظام تربيت معلم براي تربيت معلمان متخصّص، همواره از اهميت ويژهاي برخوردار بوده است. با توجه به استقرار دانشگاه فرهنگيان و نبود نشانگرهاي بومي كيفيت براي نظام تربيت معلم ايران، در اين پژوهش كوشش شده است تا نشانگرهاي كيفيت براي اين نظام دانشگاهي شناسايي شوند. براي شناسايي اين نشانگرها از دو روش اسنادي و گروه‌هاي مرجع استفاده شده است. در ابتدا و پس از بررسي منابع مرتبط با كيفيت نظام تربيت معلم، در مجموع 122منبع شناسايي شده كه 36 مورد از آنها بر اساس ملاك‌هاي سودمندي و به‌روزبودن، به طور دقيق‌تر ارزيابي شده است. براي بررسي اين منابع از روش «واش و وارد (2013)» استفاده شده است. پس از تحليل چندمرحله‌اي و استخراج يافته‌ها، موارد به‌نسبت مشترك با يكديگر تلفيق و در سه بخش حوزه‌هاي اصلي، ابعاد و نشانگرهاي كيفيت دسته‌بندي شدند. در گام بعدي پس از بررسي اعتبار يافته‌ها به روش مرور همتا، اين يافته‌ها با بهره‌گيري از ديدگاه‌هاي استادان دانشگاه فرهنگيان، متناسب با شرايط بومي ايران، پالايش شد و در نهايت شش حوزه اصلي (طراحي برنامه درسي، اجرا و ارزشيابي برنامه درسي، پژوهش و اشاعه آن، زيرساخت‌ها و منابع آموزشي، حمايت از پيشرفت يادگيرنده و سازمان و مديريت)، 25 بُعد و 75 نشانگر كيفيت شناسايي شده است.

Higher education system of any country for training specialists and teacher training system for specialist teachers has always been particular importance. According to Establishing of Farhangian University and the lack of native quality indicators for teacher education system, this study attempted to identify quality indicators for this important university system. To identify these indicators were used documentary research and reference groups. After gathering and checking the references regarding quality of teacher education system (122 references), 36 references was selected as more appropriate references. This references was reviewed systematically by "Wach and Ward (2013)" method. After multi-stage analyzing of references and extraction of findings, relatively common cases combined and were classified in three main areas, dimensions and quality indicators. In the next step the finding were refined through Farhangian university faculty Suit local conditions of Iran. an‎d finally six main areas (curriculum design, implementation and evaluation of curriculum, research and its dissemination, infrastructure and educational resources, support the advancement of learning, organization and management), twenty-five dimensions and seventy-five quality indicators were identified.