تصويرشناسي بر اساس نظريه مكتب ادبي فلسفي اصالت كلمه

Iconography based on the theory of the literary -philosophical School of the Word Originality

چيستي تصوير و اينكه چرا تصاوير وجوه اشتراك و افتراق دارند و اين پرسش كه تصوير توليد مي شود يا هستي مستقل از سوژه شناسا دارد؟ از جمله مهم ترين دغدغه هاي متفكران در قرن اخير بوده است. از ديدگاه آرش آذرپيك، بنيان گذار مكتب ادبي-فلسفي اصلت كلمه، تصوير از جوهره معنايي و مفهومي كلمه سرچشمه مي گيرد. در وجود شناسي عريانيستي، كلمه هفت جوهر دارد از جمله جوهره معنايي. چون جوهر بعد ثابت و متغير دارد؛ جوهره معنايي كلمه نيز داراي بعد ثابت و متغير است. از آنجا كه هر پديداري كلمه است و با كلمه خود را مي نماياند؛ هر آنچه هست كلمه پديدار است بنابراين كلمه پديدارها بعد ثابت و متغير جوهري دارند. بعد ثابت يك كلمه پديدار چنانچه از ساحت وجودي نگريسته شود؛ فراتصوير مي سازد و چنانچه در ساحت موجودي نگريسته شود؛ بنابر ضميرهاي متفاوت خودآگاه و ناخودآگاه جمعي-فردي انسان و نيز انواع شهودات مختلف ما انسان ها، ايماژ به ماهو موجود هستي مي يابد. هم چنين يك پديدار را مي توان با ساحات وهمي هم ايماژ كرد و نيز مي توان پديداري را غير تصويري نگريست. مهم اين است كه ما براساس مقوله بندي زبان خويشتن مي بينيم. زبان ما را مي انديشد چنان كه در تصويرسازي ذاتا تابع شناسايي از زبان خود هستيم و مقوله بندي هايي از زبان خويشتن.

What the image is and why images have similarities and differences, and the question of whether the image is produced or has a subject-independent existence, has been one of the most important concerns of thinkers in the last century. According to Arash Azarpeyk, the founder of the literary-philosophical School of the Word Originality, the image originates from the semantic and conceptual essence of the word. In Orianism ontology, the word has seven essences, including the semantic essence. Because the essences has a fixed and variable dimension, the semantic essence of a word also has a fixed and variable dimension. Since every phenomenon is a word and represents itself with the word, everything that exists is a visible word. Thus the word phenomena has a fixed and variable substance dimension. The fixed dimension of a word, if viewed from the existential point of view, forms a Fara-image and according to the different conscious-unconscious collective-individual consciences, as well as different types of human intuitions, image finds existence. Also, a phenomenon can be imagined with imaginary realms and a phenomenon can be seen as non-visual. The important thing is that we see based on the categorization of our own language. Language thinks of us as in imagery we are inherently subject to the identification and categorization of our own language.