مدل توسعه نوآوري در صنعت سفال لالجين: يك نظريه داده بنياد با تحليل چرخه عمر

Innovation Development Model for Lalejin Pottery Industry: A Grounded Theory Based on Life Cycle Analysis

شهر لالجين، از مهم‌ترين مراكز توليد سفال در ايران است و همين قابليت باعث شده است علاوه بر كسب رتبه اول صادرات سفال در كشور، جايگاه سوم در جذب گردشگر در استان همدان، پس از شهر همدان و غار علي‌صدر را به خود اختصاص دهد؛ اما صنعت سفال لالجين علي‌‌رغم مزيت‌هاي خود، در حال حاضر، در خلق و تجاري‌سازي نوآوري فاقد يك ساختار سيستمي است و معدود نوآوري‌هاي موفق ساليان اخير اين صنعت متكي به ابتكار عمل تعداد اندكي از بي‌شمار سفالگر خوش‌ذوق اين شهر بوده است. در اين پژوهش تلاش شده است با استفاده از رويكرد نظريه داده بنياد و با انجام مصاحبه‌‌هاي عميق با 59 نفر به نمايندگي از بازيگران درگير در اين صنعت و خبرگان مرتبط با آن، ساختار فعاليت‌هاي نوآورانه صنعت سفال لالجين، در طول چرخه عمر آن بررسي و راه‌كارهايي جهت احيا و رونق بخشي به آن ارائه گردد. در اين پژوهش سه مدل، بر مبناي مدل پاردايمي نظريه داده بنياد، براي تشريح و تحليل زيست‌بوم نوآوري سفال لالجين از سال 1315 تاكنون و يك مدل نيز براي احياي آن ارائه گرديده است. نتايج نشان مي‌دهد مهم‌ترين راه‌كارهاي پيشنهادي در اين خصوص ايجاد پژوهشكده سفال و سراميك، ايجاد مراكز تحقيق و توسعه صنعتي، راه‌اندازي شتاب‌دهنده تخصصي سفال و تعميق همكاري‌ها بين بازيگران اين صنعت است

Laljin city is one of the most important pottery production centers in Iran and this capability has made it the first pottery export in the country, having the third place in attracting tourists in Hamedan province, after Hamedan city and Ali Sadr cave. But the Laljin pottery industry, despite its advantages, currently lacks a systematic structure in creating and commercializing innovation, and the few successful innovations of the industry in recent years have relied on the initiative of a small number of lucrative pottery makers. This article describes the structure of Laljin's pottery industry's innovative activities from an ecosystem perspective and throughout its life cycle using the Grounded Theory method and in-depth interviews with 59 individuals representing the actors involved in the industry and related experts. Finally, solutions were provided to revitalize this ecosystem. In this paper, three models, based on the Grounded Theory paradigm model, are presented to analyze the history of the Laljin Pottery Innovation Ecosystem and one model to revitalize this ecosystem. The results show that the most important proposed solutions in this regard are the establishment of a ceramic research institute, the establishment of industrial research and development centers, the launch of a specialized ceramic accelerator, and the deepening of cooperation between ecosystem actors.