كليدواژه :
اكبرپور , امپراطور كلمات , رمان نوجوان فارسي , فقدان , نقشه نگاري , هويت
چكيده فارسي :
يكي از مفاهيم محوري و مشتركِ حوزه‌هاي معرفتي همچون عرفان، فلسفه، روان‌شناسي، روان‌كاوي و مطالعات پسااستعماري؛ تبيين وضعيت دولبه‌ي كنش نشانه‌ورزي يعني هستي- هويت‌بخشي همراه با فقدان است كه موضوع بازنمايي برخي از روايت‌هاي ادبي از جمله داستان‌هاي كودك و نوجوان شده است. رمان «امپراطور كلمات» در مقام نمونه‌اي برجسته از تلقي فوق در ادبيات داستاني كودك و نوجوان فارسي است كه با تكيه بر استعاره‌ي فضايي نقشه‌نگاري به بازنمايي آن موضوع پرداخته است. در اين نوشتار وجوه دِلالي استعاره‌ي مذكور به شيوه‌ي توصيفي‌تحليلي دلالت‌يابي و تفسير شده است. نتيجه نشان مي‌دهد كه مؤلف-راوي رمان امپراطور كلمات با روايت‌پردازي مبتني بر تداخل سطوح روايي از بالا به پايين و بالعكس، از يك سو هويت‌مندي يا هويت‌پذيري سوژه‌ابژه‌هاي داستاني را با تكيه بر استعاره‌ي نقشه‌نگاري و با تكيه بر دو سمبل يا عنصر خط‌و كلمه بازنمايي كرده؛ درعين‌حال، فقدان برآمده از هويت‌مندي را كه شامل انواع محاكمه، معاينه، جنگ، زنداني‌شدن و جدايي است، نشان مي‌دهد. موازي با اين وضعيت، مؤلف-راوي داستان سعي كرده است تا با وجوهي از تعويق خودِ كنشگران، نيز تعليق برخي از نشانه‌ها همچون پاك‌كردن خط‌ها، شاعرانگي، ديوانه‌نمايي، كولي‌گري و شوريدگي، اُمّي‌نمايي، بي‌كلمه‌گي و بي‌نامي نيز مرزشكني‌روايي، امكانِ گذرِ نمادين از فقدان نهفته در نشان‌مندي و هويت‌پذيري را به نمايش بگذارد.
چكيده لاتين :
One of the central and common concepts in areas such as mysticism, philosophy, psychology, psychoanalysis and postcolonial studies is specifying the status of the paradoxical double-edged marking action – the being-identity and nonexistence – which is the subject of the representation of some literary narratives including fiction written for children and adolescents. The novel, The Emperor of the Words, written for children, is a good example of the aforementioned concept in Persian fiction. The novel utilizes spatial-topographical techniques to represent the concept. In this essay, the representational aspects of the spatial-topographical metaphor have been analyzed with a descriptive, interpretive approach. Findings of the essay show that the author forces the author-narrator of the novel break the boundary of narrative levels from the top to the bottom level and vice versa to create, on the one hand, the being-identity of the subjects and the objects of the narrative with spatial metaphors, working with two dominant symbols: lining and word coinage; and, on the other hand, map the nonexistence and lack of identity with different types of trials, examination, imprisonment, and separation. Meanwhile, the author-narrator of the novel attempt to depict different aspects of ambiguity created by the story agents, blurring the easy interpretation of the signs of the text. These include: erasing the lines, poetic asides, pretending to be mad, state of frenzy, dumb looking, wordlessness, namelessness and mixing narrative levels. These states, however, provide the opportunity of symbolic movement from nonexistence and identity.
