بررسي بحران‌هاي نظامي و سياسي سوريه و راه حل هاي خروج از اين بحران (ابعاد و رويكردها)

Investigating the Military and Political Crises in Syria and the Solutions to Overcome this Crisis (Dimensions and Approaches)

بحران سوريه به دليل موقعيت حساس جغرافيايي و استراتژيكي، ورود بازيگران منطقه اي و بين المللي، ظهور پديده گروه هاي تروريستي و مسئله مهاجران ، به يكي از بزرگترين بحران سياسي- اجتماعي جهان بعد از جنگ دوم جهاني تبديل شده است. علت شروع ، استمرار و ابهام درافق اين بحران را مي توان در شكاف هاي اجتماعي و سياسي داخل سوريه، رقابت كشورهاي منطقه و دخالت قدرت هاي بزرگ جستجو كرد.راه حل سياسي براي بحران سوريه به يك مسئله تبديل شده است كه بازيگران حاضر در بحران تاكنون به آن دست نيافته اند. هدف از انجام اين پژوهش بررسي بحران هاي نظامي و سياسي سوريه و راه حل هاي خروج از اين بحران مي باشد.سوالي كه در اين زمينه مطرح مي شود آن است كه افق راه حل بحران سوريه با وجود تفاوت استراتژي بازيگران چگونه ممكن است؟ روش تحقيق در اين پژوهش توصيفي- تحليلي وگردآوري اطلاعات آن منابع كتابخانه اي مي باشد.يافته هاي پژوهش نشان مي دهد كه، كه اتحاد ايدئولوژيك محور مقاومت [ايران، سوريه و حزب الله] و حمايت نظامي روسيه و همچنين تفاوت اهداف ائتلاف عليه دولت سوريه، موجب شده تا بشار اسد از موقعيت برتري در مذاكرات صلح سوريه برخوردار شود؛ و امكان ائتلاف براي مبارزه با گروه هاي تكفيري بين دولت سوريه با قدرت هاي منطقه اي و بين المللي و مذاكره بين معارضان و دولت اين كشور در آينده نزديك فراهم گردد.

The Syrian crisis has become one of the largest socio-political crises in the world since World War II due to its sensitive geographical and strategic location, the arrival of regional and international actors, the emergence of terrorist groups and the issue of immigrants. The cause of the onset, continuation and ambiguity of the crisis can be traced to the social and political divisions within Syria, the rivalry between the countries of the region and the intervention of great powers. The political solution to the Syrian crisis has become an issue that the actors in the crisis have not yet achieved. The purpose of this study is to investigate the military and political crises in Syria and solutions to overcome this crisis. The question that arises in this regard is how the horizon of the solution to the Syrian crisis is possible despite the differences in the strategies of the actors? The research method in this study is descriptive-analytical and the information collected from it is based on library resources. The findings show that ideological alliances of resistance [Iran, Syria, and Hezbollah] and Russian military support, as well as differences in coalition goals against the Syrian government, have given Bashar al-Assad a dominant position in the Syrian peace talks and the possibility of a coalition to fight Takfiri groups between the Syrian government and regional and international powers and to negotiate between the opposition and the Syrian government in the near future.