عنوان مقاله :
بي‌فرزندي در ايران: يافته‌ها و راهكارها
عنوان به زبان ديگر :
Childlessness in Iran: Findings and Solutions
پديد آورندگان :
فروتن، يعقوب دانشگاه مازندران - گروه علوم اجتماعي، بابلسر، ايران , بيژني، حميدرضا دانشگاه مازندران - گروه علوم اجتماعي، بابلسر، ايران
كليدواژه :
بي‌فرزندي , باروري , نگرش‌هاي جمعيت‌شناختي , سياستگذاري , فرصت‌هاي شغلي و اقتصادي
چكيده فارسي :
پديده "بي‌فرزندي"به‌عنوان يكي از برجسته‌ترين ويژگي‌هاي جمعيت‌شناختي مرتبط با رفتار باروري و الگوهاي فرزندآوري در خانواده نوين و جهان معاصر، موضوع تحقيق حاضر است.اگرچه بي‌فرزندي در دوران قديم نيز مشهود بود، اما قرن بيست‌ويكم نه تنها شاهد رشد شتابان بي‌فرزندي است، بلكه پيش‌بيني‌هاي جمعيت‌شناسان نشان مي‌دهد كه در سال‌هاي آينده نسبت زوجيني كه هرگز صاحب فرزند نمي‌شوند، روند تصاعدي طي خواهد كرد. در كشور ما به پديده بي‌فرزندي معمولا در حاشيه تحقيقات باروري و كم‌فرزندي پرداخته شده است. تحقيق حاضر به‌طورخاص و مستقل بر بي‌فرزندي متمركز شده، و به‌طور همزمان متاهلين"بدون فرزند" ومتاهلين "خواهان بي‌فرزندي"را نيز كانون توجه قرار داده است. نتايج اين تحقيق نشان داد كه الگوي بي‌فرزندي در جامعه ما هنوز چندان برجسته نيست و در سطح "افراد و خانواده‌ها" نه تنها تمايل و ترجيحي به آن وجود ندارد، بلكه حتي نسبت متاهليني كه درحال حاضر بدون فرزند هستند نيز اندك است. درعين حال، يافته‌هاي اين تحقيق نشان‌دهنده دغدغه‌ها و چالش‌هايي همچون بالا بودن آستانه سني بي‌فرزندي است كه مي‌تواند در آينده سبب افزايش احتمال ناباروري ناشي از بالابودن سن و نهايتا روند فزاينده بي‌فرزندي گردد.برهمين اساس، روندهاي آتي بي‌فرزندي در ايران، تاحدود زيادي بستگي به اين دارد كه در سطح كلان "دولت و حكومت" تا چه حد سياستگذاري‌هاي تاثيرگذار به‌منظور رفع دغدغه‌هاي خانواده‌ها و افراد جوان در زمينه همسرگزيني و فرزندآوري ازجمله در عرصه فرصت‌هاي شغلي و اقتصادي اتخاذ و اجرا خواهد شد.
چكيده لاتين :
The present study focuses primarily on childlessness which is recognized
as one of the most important demographic characteristics associated with
fertility and childbearing patterns in modern family and contemporary
world. Although childlessness existed in the past, it is growing fast in the
contemporary societies in the 21st century and its growth is projected to
continue, leading to an increasing proportion of childless couples in
future. The literature review indicates that childlessness has not yet been
given sufficient attention in the existing literature in Iran. The present
research sits amongst the first studies at which not only childlessness is
given central focus and specific attention, but also both people ‘having no
child’ and people ‘wanting no child’ are simultaneously taken into
account. According to the results of this study, childlessness still remains
as an insignificant observation in Iran: not only there is almost no
preference for childlessness, but also the proportion of couples with no
child is low. However, the results also show some concerns and
challenges associated with a high level of age threshold for childlessness
that can substantially increase the probability of biological childlessness
due to postponing childbearing to older ages. In conclusion, the results of
this study support the fact that the prospect of childlessness pattern in
Iran will overwhelmingly depend on the existence and extent of adequate
planning and comprehensive policies in the macro level of “state and
government” particularly regarding job opportunities and economic
openness in order to facilitate marriage and childbearing.
عنوان نشريه :
نامه انجمن جمعيت شناسي ايران
