رهيافت اجتماع محوري پليس در پيشگيري از جرائم در پهنه استان مازندران

Police Community-oriented Approach in Crime Prevention across Mazandaran Province

هدف و زمينه: يكي از چالش ­هاي اصلي در بحث ورود مجرم به نظام عدالت كيفري، دريافت پاسخ­ هاي كيفري به صورت رسمي و دولتي در قالب كيفر­هاي سخت و خشن است. توالي فاسد اينگونه پاسخ ها اقتدارگرايي نظام قضايي، امنيتي شدن سياست جنايي، حذف پاسخ ­هاي جامعوي و برچسب زني به شهروندان است. براي پيشگيري از اين توالي فاسد و توجه بيشتر به رويكردهاي پيشگيرانه حضور و بروز پليس اجتماع محور با رويكردها و رهيافت ­هاي جامعوي- ترميمي مبتني بر صلح و سازش ضروري به نظر مي­رسد. نوشتار حاضر به بررسي و نقش برنامه­ هاي پليس اجتماع محور استان مازندران در پيشگيري از جرائم مي­ پردازد. روش­ تحقيق: اطلاعات مورد نياز به دو صورت تلفيقي از طريق دو روش كتابخانه­ اي و ميداني (تهيه پرسشنامه محقق ساخته بر اساس طيف ليكرت و تكميل آن بين نمونه آماري 350 نفر تصادفي ساده از پليس، قضات، اساتيد دانشگاه، مسئولين و آحاد مردم در پهنه استان مازندران) جمع آوري گرديد و تجزيه و تحليل داده ­ها با استفاده از نرم افزار spss و آزمون تي تك نمونه­ اي و دو­جمله­ اي انجام گرفته است. يافته­ ها و نتيجه ­گيري: رهيافت اجتماع محوري در پليس استان مازندران با اجراي طرح ­هايي اعم از طرح مكنا، طرح شوراي معتمد پليس، تعبيه واحد­هاي مشاوره و مددكاري و طرح­ هاي چهارگانه ارتقاء امنيت اجتماعي (رعد، فاتح، نصرت و ظفر) با زيربناي جرم شناسي و مبتني بر نظرياتي همچون عدالت ترميمي، برچسب زني و نظريه حداقلي حقوق كيفري ضمن حصول سازش 75 درصدي پرونده­ هاي ارجاعي، باعث توقف و كاهش جرائم مطمح نظر محله ­ها و ارتقاء احساس امنيت اجتماعي گرديده است بنابراين پليس مازندران رهيافت اجتماع محوري را بر پايه سياست جنايي مشاركتي در جرائم كم ­اهميت و خرد با اجراي برنامه­ ها و طرح‌هاي متمركز و غير متمركز با موفقيت به ظهور رسانده است.

Background and Aim: One of the main challenges in the issue of criminals’ entry into the criminal justice system, is to receive formal and governmental criminal responses in the framework of harsh punishments. The corrupt sequence of such responses is the authoritarianism of the judiciary, criminal policy having security flavor, the elimination of public responses, and the labeling of citizens. In order to prevent this corrupt sequence and pay more attention to preventive approaches, the presence and emergence of community-oriented police with comprehensive and restorative approaches based on peace and compromise seems essential. The present article investigates the role of community-oriented police programs in Mazandaran province in crime prevention. Method: The required information is collected via two incorporated ways: through library and field methods (preparation of a researcher-made questionnaire based on Likert scale and its filling in by a simple random sample of 350 police, judges, university professors, officials and individuals) in Mazandaran province; and data analysis was performed using SPSS and single-sample and two-sentence t-test. Findings and Conclusion: A community-oriented approach in Mazandaran province police via implementation of plans including the Makna plan, the plan of the police trustee council, the establishment of counseling and assistance units and quadruple plans to promote social security (Ra’ad, Fateh, Nosrat and Zafar) with criminology basis of and based on theories such as restorative justice, labeling and the theory of minimal criminal law, while achieving 75% compromise in referral cases, has led to halting and reducing crimes in the relevant neighborhoods and promoting social security feeling. Therefore, Mazandaran province police has successfully developed a community-oriented approach based on participatory criminal policy in minor and petty crimes through implementing centralized and decentralized programs and plans.