ارائه مدل بهينه اقتصادي سرمايه‌گذاري در بخش كشاورزي استان مازندران با استفاده از مدل‌هاي تصميم‌گيري چند معياره

Providing the Optimal Economic Model of Investment in the Agricultural Sector of Mazandaran Province Using Multi-Criteria Decision Making Models

توسعه اقتصادي نيازمند سرمايه‌گذاري دربخش‌هاي مختلف اقتصادي است.بخش كشاورزي سهم عمده‌اي از توليد ناخالص داخلي، اشتغال و امنيت غذايي ايرانرا داراست.اهداف اصلي اين تحقيق، شناسايي و اولويت‌بندي پتانسيل‌هاي سرمايه‌گذاري در بخش كشاورزي استان مازندران با استفاده از مدل‌هاي تصميم‌گيري چندمعياره (MCDM) است. بدين منظور، 8 مورد از گزينه‌هاي سرمايه‌گذاري استان شامل: آبياري تحت فشار، احداث باغ و مراتع، برقي‌كردن چاه‌ها، پرورش طيور، آبخيزداري، صنايع تبديلي، شيلات و گلخانه برگزيده شدند وبا 4معيار دوره بازگشت سرمايه، نرخ بازده سرمايه، اشتغال‌زايي و افزايش ظرفيت توليد مقايسه و اولويت­بندي شدند.نتايج نشان داد كه در معيار دوره بازگشت سرمايه ونرخ بازده سرمايه،فعاليت‌هايي كه نياز به كارگروهي ندارند و تعداد كمتري در آن‌ها شاغلند در اولويت قرار دارند.همچنين بر اساس محاسبات نهايي، صنايع تبديلي اولويت اول در سرمايه‌گذاري بخش كشاورزي استان را به خود اختصاص داد وآبخيزداري، احداث باغ و مراتع، پرورش طيور، آبياري تحت فشار،شيلات و آبزيان، برقي‌كردن چاه‌ها ودر نهايت گلخانه در اولويت دوم تا هشتم قرار گرفتند. بر اساس نتايج تحقيق پيشنهاد گرديد تسهيل جريان ورود اعتبارات به بخش كشاورزي و تأثير سياست‌هاي مالي دولت بر فعاليت‌هاي بخش خصوصي مورد توجه سياست‌گذاران قرار گرفته و سياست اصلاح و توسعه بخش مالي در اولويت اهداف كشور در حوزه كشاورزي قرار بگيرد.

Economic development requires investment in various sectors of the economy. The agricultural sector has a major share of Iran's GDP, employment and food security. The main objectives of this study are to identify and prioritize investment potentials in the agricultural sector of Mazandaran province using multi-criteria decision making (MCDM) models. For this purpose, 8 investment options of the province, including: pressurized irrigation, construction of gardens and pastures, electrification of wells, poultry farming, watershed management, conversion industries, fisheries and greenhouses were selected. Increasing production capacity was compared and prioritized. The results showed that in the criterion of the return on investment period and the rate of return on capital, activities that do not require group work and have fewer employees are a priority. Also, according to the final calculations, the processing industry has the first priority in the investment of the province's agricultural sector, and watershed management, construction of gardens and pastures, poultry farming, pressurized irrigation, fisheries and aquaculture, electrification of wells and finally greenhouses in the second to eighth priority were placed.Based on the research results, it was suggested that facilitating the inflow of funds into the agricultural sector and the impact of government fiscal policies on private sector activities should be considered by policy makers and the policy of reform and development of the financial sector should be a priority in the country.