كليدواژه :
نظريه هـاي امامـت , تعريـف امامـت , قلمـرو امامـت , صفـات امـام , توليـت و عـزل , وظايـف امـام , وظايـف شـيعيان , فرجـام امامـت
چكيده فارسي :
امامت شيعي به سبك هاي متفاوتي تبيين شده است كه گاه دستمايه نظريه هاي نادرستي در سه ساحت تاريخ تفكر اماميه، انديشه امامت و رجال شناسي مي شود. شناخت نظريه امامت از ديدگاه متهمان به غلو، راه صايب انديشي در اين سه ساحت را هموارتر مي نمايد. با واكاوي و چيدمان قطعات باورهاي امامتي اين بخش از اصحاب، روشن مي شود كه آنان تحت آموزش هاي ايمه اطهار انديشه منسجمي از امامت را در سطحي بالاتر ارايه نموده اند و همين نگاه از زمينه هاي اتهام آنان به غلو شده است. در اين انديشه، قلمرو امامت شامل همه هستي و همه موجودات است و جايگاه امامت، زمامداري دين، هدايت و مديريت جامعه انساني، انتظام جهان تكوين و مهتري در قيامت به اذن و اعطاي خداوند مي باشد. اين گروه، ويژگي هاي اصلي امام را انتصاب خداوند، علم ويژه، عصمت و افضليت مي دانند و افزون بر اين صفات، به فضايلي چون خلقت نوري در عوالم پيشين، ارواح ويژه، خلقت مادي برتر، ولايت تكويني و تشريع احكام براي امام معتقدند. آنان در مبحث توليت و انتقال امامت، به تبيين سه مولفه اساسي انتقال امامت در فرايندي ويژه، معرفي راه هاي تشخيص امام و تعيين مصاديق امامان دوازده گانه پرداخته اند. در اين انديشه، وظايفي براي پيروان در قبال امام تعريف شده است و امام نيز مسيوليت هايي در قبال پيروان خود دارد. هم چنين پذيرش ولايت امام، آثار گوناگوني براي پيروان در اين جهان و آخرت دارد. آنان معتقدند، امامت در اين جهان با استقرار حكومت حضرت مهديعج و پديده رجعت و در آخرت با ظهور مقامات امام به اوج شكوه و اهداف خود خواهد رسيد. متهمان، با اين كه به امامتي متفاوت و برتر باورمندند، خود را در مسايل امامت از باورهاي غاليانه دور نگاه داشته اند. در نتيجه اتهام غلو درباره آنان، غلو در اتهام است.
چكيده لاتين :
The concept of Imam for Shia Muslims has been defined from various perspectives. This very definition is indeed manipulated by flawed ideologies in three layers, namely the history of Imamie thought, Imamate beliefs, and understanding historical Shia figures. Understanding the concept of exaggration paves the ground for ideological hampering in three layers. This study aims to investigate and re-arrange the ideological puzzle pieces of some disciples in regard to Imamate. Simply put, this study sheds light on the fact that with the education received from Imams, some disciples presented a more comprehensive ideology of Imamate. In so doing, they were accused of exaggrating the status of Imams. According to this thoughtline, the authority of Imam penetrates through all beings in the universe. Also they argue that the status of Imam is guardianship of religion, guidance and management of the Islamic society, establishment of order in the universe and, with the permission of Almighty Allah, intercession for people on the judgment day. According to this thoughtline, the major chracteristics of Imams are as follows: being appointed by the Almighty Allah, possession of special knwledge, infallibility and supremity over mankind. In addition, according to this ideology, there are some attributes that exclusively belong to Imams namely, existance as light in the previous world, having the merit of a special soul bestowed by the creator, being created as superior human beings, authority from the beginning of existance and authority to explain religious deeds. With regard to the phenomenon of custodianship and transferrence of Imamate, this group explained three factors, namely the transferrence of Imamate through a special process, the methodology for identification of Imams and setting examples for the twelve infallible Imams. According to this ideology, disciples must shoulder their responsibility towards their Imam, just as Imams have some specific responsibilities towards disciples. In addition, accepting the authority of Imam brings about numerous merits for the disciples both in here and hereafter. They believe that the phenomenon of Imam and his reign will reach the peak of its prosperity with the establishement of the government of the twelveth Imam. His arrival will bring the Imamate to its culmination. The alleged, though believing in unique and superior reign for Imam, has steered clear from the thuoghtline of Ghalie in respect to Imams. Therefore the accusation of exaggration is just exaggration of accusation.
