بررسي گرايش سرمايه‌گذاران به هوشمندسازي ساختمان بر اساس مدل (TAM) (مطالعة موردي: مناطق ساحلي استان مازندران)

Investigating the Tendency of Investors Toward Building Smartening Based on the Technology Acceptance Model (Case study: Coastal areas of Māzandarān Province)

در دهه‌هاي اخير هم‌زمان با رشد فناوري و ورود آن به صنعت ساختمان، هوشمندسازي ساختمان‌ها در كشورهاي توسعه‌يافته، افزايش پيداكرده است؛ اما در ايران، با وجود هدف‌گذاري در برنامه‌هاي توسعة كشور، متأسفانه سرمايه‌گذاران رغبت چنداني براي فعاليت در اين حوزه از خود نشان نداده‌اند. تحقيق حاضر با هدف تعيين عوامل مؤثر در گرايش سرمايه‌گذاران به ساخت‌وساز مبتني بر فناوري، به بررسي رابطه بين پذيرش فناوري و ميزان سرمايه‌گذاري در صنعت ساختمان‌هاي هوشمند مي‌پردازد. اين تحقيق كه بر پاية مدل پذيرش فناوري (TAM) شكل‌ گرفته است؛ از لحاظ هدف، كاربردي و از نظر روش انجام توصيفي – همبستگي است. جامعة آماري آن را فعالان حوزة صنعت ساختمان در مناطق ساحلي استان مازندران تشكيل مي‌دهند. گردآوري داده‌ها با روش كتابخانه‌اي و ابزار پرسش‌نامه انجام پذيرفته است. پرسش‌نامه‌ها بعد از تأييد روايي و پايايي، در ميان 160 نفر از اعضاي جامعة آماري به روش تصادفي خوشه‌اي توزيع و جمع‌آوري گرديده است. داده‌هاي حاصل از پرسش‌نامه‌ها، با استفاده از آزمون پارامتريك همبستگي پيرسون در نرم‌افزار SPSS25 و AMOS تجزيه‌وتحليل شده است. يافته‌هاي حاصل از مطالعات ميداني همسو با يافته‌هاي استنباطي بوده و مؤيد وجود رابطه معنادار بين متغير «اعتماد» و متغيرهاي «درك از سودمندي»، «درك از سهولت» و «نگرش» در مدل تحقيق، تأييد مي‌نمايد با عنايت به عدم اعتماد پاسخگويان به فناوري ساختمان‌هاي هوشمند نگرش چندان مثبتي در ميان جامعة آماري نسبت به فناوري وجود ندارد. همين امر موجب عدم استقبال آن‌ها از اين فناوري در صنعت ساخت‌وساز شده است؛ به‌طوري‌كه هوشمندسازي ساختمان سهم بسيار اندكي از ساخت‌وساز را در مناطق ساحلي مازندران به خود اختصاص داده است كه اين امر مي‌تواند ناشي از كمبود دانش و آگاهي نسبت به مزاياي فناوري هوشمندسازي ساختمان و عدم اطلاع‌رساني صحيح باشد.

In recent decades, along with the growth of technology and its entry into the construction industry, the smartening of buildings has increased in developed countries. Yet, despite targeting the country's development plans in Iran, investors have not shown much interest in working in this field. The present study aimed to identify the factors affecting the tendency of investors toward building technology-based construction and use the TAM model to investigate the relationship between technology acceptance and the amount of investment in the intelligent building industry. This research is based on the Technology Acceptance Model (TAM). This research was applied in terms of purpose and descriptive-correlational in terms of method. Data were collected using the library method and questionnaire tools. The research population included activists in the field of the construction industry in the coastal areas of Māzandarān province. After confirming the validity and reliability, the questionnaires were randomly distributed among 160 members of the research population. The data obtained from the questionnaires were analyzed using the Pearson correlation parametric test in SPSS25 and AMOS software. The findings confirmed the existence of a significant relationship between the "trust" variable and "perception of usefulness," "perception of ease," and "attitude" variables in the research model. Given respondents' lack of trust in intelligent building technology, there is not a very positive attitude towards technology among the research population. Given the lack of trust of respondents in smart building technology, there is not a very positive attitude towards technology among the statistical community. This has led to their unwillingness to accept this technology in the construction industry, as building intelligence has a minimal share of construction in the coastal areas of Māzandarān, which can be due to a lack of knowledge and awareness of the benefits of intelligent building technology and lack of proper information.