عنوان مقاله :
ويژگي‌هاي حاكم اسلامي ازمنظر شيخ اشراق و صدرالمتالهين
عنوان به زبان ديگر :
Shaikh Ishraq and Mulla Sadra on the Qualified Muslim Ruler
پديد آورندگان :
سپهري، خديجه دانشگاه تهران و طلبه سطح چهار جامعه الزهرا (ع)
كليدواژه :
شيخ اشراق , حاكم اسلامي , صدر المتالهين , نبي , حكيم الهي , عالم
چكيده فارسي :
حاكم اسلامي بالاترين مقام در حكومت اسلامي است كه كسي بر او رياست تدارد. ازنظر شيخ اشراق و ملاصدرا حاكم اسلامي, خليفه خدا روي زمين است و ازآنجاكه بر اساس عنايت الهي, زمين هيچ‌گاه از خليفه خدا خالي نيست. تكوينا فرد شايسته براي حكومت در هر زماني وجود دارد. بررسي ديدگاه شيخ اشراق نشان داد ايشان حاكم اسلامي را فرد واحدي مي‌داند كه در مصدااق حداكثري نبي است و در سه قوه ناطقه, متخيله و حساسه به كمال رسيده است. در مصداق حداقلي نيز فردي درنهايت ذوق و تاله است و ويژگي قوت بحث در اوء سبب اولويت او در رياست مي‌باشد. ملاصدرا در وحدت فردي حاكم و مصداق حداكثري او و نيز ويژزگي‌هاي نبي, ديدگاه شيخ اشراق را داشت. ولي پس از معرفي امام به‌عنوان مصداق حاكم پس از نبي, در مصداق حداقلي, عالم به ظاهر و باطن را مستحق حكومت عنوان كرد گرچه عنصر كشف و علم به باطن را ويژگي محوري او برشمرد.
چكيده لاتين :
A Muslim ruler has the highest position in an Islamic government over him nobody rules. A Muslim ruler, Shaikh Ishraq and Mulla Sadra argue, is the vicegerent of Allah on the earth. Since divine providence demands that the His vicegerent be present on the earth at all times, factually, there must be qualified people to rule over the earth each at every time. A close look into Shaikh Ishraq’s view suggests that an Islamic ruler in the majority of cases ought to be a prophet and must be perfect in his three faculties of rationality, imagination and sensation. In the minority cases, he says, the ruler can be a person in the highest taste of divinity and his unique gift in intellect makes him superior to rule. Mulla Sadra follows Shaikh Ishraq in that the ruler ought to be one individual person in his qualifications in the majority of cases and in the qualifications of a prophet. Nonetheless, since he introduced Imam as the qualified ruler after the prophet, in the minority of cases, Mulla Sadra holds, due to his knowledge of things the seen and the unseen, Imam deserve to be the ruler. He considers Imam’s knowledge of the unseen as the central qualification, though.
عنوان نشريه :
پژوهشنامه حكمت و فلسفه اسلامي
