عنوان مقاله :
مباني فقهي انقلاب مشروطه در انديشه سياسي آيت الله نائيني
عنوان به زبان ديگر :
No Title
پديد آورندگان :
زارعي، بهمن پژوهشكده امام خميني و انقلاب اسلامي , ورعي، جواد پژوهشگاه حوزه و دانشگاه
كليدواژه :
انقلاب مشروطه , نائيني , انديشه سياسي , مباني فقهي
چكيده فارسي :
انقلاب مشروطه در ايران يكي از اتفاق‌هاي مهم تاريخ معاصر ايران است كه تاثيرات چشم‌گيري را در مناسبات سياسي و اجتماعي ايران رقم زده و تحولات عيني و ذهني مهمي را به دنبال داشته است.پژوهش پيش‌رو با استفاده از روش تعاملي جان استوارت هيوز درصدد پاسخ به اين سوال است كه آيت الله نائيني با توسل به كدام قواعد فقهي در جهان تشيع، به دفاع از انقلاب مشروطه پرداخته است؟ يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد نائيني به دليل قرار گرفتن درون يكسري از زمينه‌هاي سياسي، اجتماعي و اقتصادي عصر مشروطه و با استفاده از چهار قاعده فقهي، اصل حريت، وجوب امربه معروف و نهي از منكر، وجوب مبارزه با ظلم و وجوب نفي سلطه بيگانه به مبارزه با حكومت قاجار پرداخته و از انقلاب مشروطه در ايران دفاع كرده است. مهمترين پيامد اين كنش‌گري را مي‌توان در بعد عملي برقراري حكومت مشروطه بر پايه مجلس شوراي ملي وقانون اساسي دانست و در بعد نظري تحول فقه سياسي شيعه و مشروعيت يافتن نقش مردم در حكومت بيان كرد.
چكيده لاتين :
No Abstract
