اتحاد درماني در مشاوره از راه دور: تجارب افراد مبتلا به اختلال وسواس فكري‌ـ‌عملي و مشاوران

هدف اين پژوهش، پاسخ به اين سؤال بود كه تجارب افراد مبتلا به اختلال وسواس فكري‌ـ‌عملي و درمانگران درزمينۀ دريافت خدمات از راه دور چگونه بوده و درخلال آن به واكاوي تجارب مربوط به برقراري و حفظ اتحاد درماني در مشاوره از راه دور پرداخته شده است. روش انجام اين پژوهش، كيفي و از نوع تحليل مضمون بود. روش اصلي جمع‌آوري داده‌ها مصاحبۀ نيمه‌ساختاريافته بود و راهنماي مصاحبه با استفاده از متون و همچنين نظر متخصصان طراحي شد. از تحليل مصاحبه‌ها با 12 مراجع مبتلا به وسواس فكري‌ـ‌عملي و 7 درمانگر وسواس با تجربۀ مشاوره از راه دور، سه مضمون اصلي شامل شكل‌گيري اتحاد درماني، موانع اتحاد درماني و عوامل ارتقادهندۀ اتحاد درماني به دست آمده است. نتايج نشان داد ايجاد و حفظ اتحاد درماني در مشاوره از راه دور اگر چه ممكن است با موانعي روبه‌رو باشد، اگر مشاور بتواند موانع موجود را تشخيص دهد و با كمي خلّاقيت فنون و مهارت‌هاي مشاوره را با شرايط فضاي مجازي تطابق دهد، اتحاد درماني در فضاي غيرحضوري نيز امكان شكل‌گيري و ارتقا خواهد داشت. باتوجه‌به گسترش روزافزون امكانات برقراري جلسات مشاوره از راه دور، افزايش تقاضاي مراجعان و همچنين امكان بروز مجدد شرايطي مثل همه‌گيري كوويدـ‌19 كه استفاده از جلسات غيرحضوري را به‌صورت اجبار درآورد، به نظر مي‌رسد توجه بيشتر به موانع و منابع برقراري اتحاد درماني در مشاوره از راه دور ضروري است و مطالعات بيشتري دراين‌زمينه نياز است.