اثربخشي طرح‌واره درماني بر ترس از ارزيابي منفي دختران مبتلا به اضطراب اجتماعي

هدف: هدف از پژوهش حاضر تعيين اثربخشي طرح‌واره درماني گروهي بر ترس از ارزيابي منفي دختران داراي اضطراب اجتماعي است.روش: طرح پژوهش حاضر نيمه آزمايشي با گروه كنترل و آزمايش همراه با پيش‌آزمون و پس‌آزمون با دوره‌ي پيگيري بود جامعه آماري شامل تمامي دانشجويان دختر مبتلا به اضطراب اجتماعي مراجعه‌كننده به مركز مشاوره دانشگاه علامه طباطبائي بود كه با استفاده از روش نمونه‌گيري در دسترس 30 نفر انتخاب و در دو گروه آزمايش و كنترل گمارش شدند. سپس گروه آزمايش تحت درمان 10 جلسه‌اي طرح‌واره درماني گروهي قرار گرفتند و دوره پيگيري تا دو ماه پس از اتمام درمان ادامه يافت. به‌منظور جمع‌آوري داده‌ها در مراحل پيش‌آزمون و پس‌آزمون براي دو گروه از مقياس طرح‌واره، پرسشنامه اضطراب اجتماعي و پرسش‌نامه ترس از ارزيابي منفي استفاده شد و يافته‌هاي به‌دست‌آمده با استفاده آزمون تحليل واريانس آميخته همراه با اندازه‌گيري مكرر مورد تجزيه‌وتحليل قرار گرفت.يافته‌ها: نتايج ارزيابي‌ها در پايان درمان نشان داد طرح‌واره درماني به‌طور معنادار باعث كاهش ترس از ارزيابي منفي و تداوم تأثير آن در مرحله پيگيري دو ماهه در گروه آزمايش شده است؛ در مجموع، مي‌توان چنين گفت كه گروه‌درماني مبتني بر طرح‌واره در كاهش آماج اصلي درمان يعني ترس از ارزيابي منفي در نمونه‌ي دختران دانشجوي ايراني مبتلا به اضطراب اجتماعي از كارايي و اثربخشي لازم برخوردار است.